Davacı, geçirdiği rahatsızlığın meslek hastalığı olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir. Hükmün, davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi. Dava, davacının davalıya ait işyerinde çalışmakta iken geçirdiği hastalığın meslek hastalığı olduğunun tesbiti istemine ilişkindir. Mahkemece Adli Tıp 3.İhtisas Kurulunca düzenlenen rapor esas alınarak davacının hastalığının mesleki olduğunun tesbitine karar verilmiştir. Dava tarihinde yürürlükte olan 506 sayılı Yasa"nın 109. maddesindeki prosedür gereği Yüksek Sağlık Kurulundan alınan rapora itiraz halinde Adli Tıp Kurumundan giderek Adli Tıp Kurumu Genel Kurulundan rapor alınarak sonuca gidilmesi gerekmektedir. Somut olayda davacı işçide oluşan hastalığın SGK Yüksek Sağlık Kurulu tarafından 19.04.2005 günlü rapor ile mesleki olmadığına karar verildiği ve bu rapora itiraz üzerine Adli Tıp 3.İhtisas Kurulu tarafından yapılan inceleme sonucunda sigortalıda oluşan hastalığın mesleki olduğuna dair rapor verildiği açıktır. Hal böyle olunca mahkemece iki rapor arasındaki çelişkinin Adli Tıp Genel Kurulunca giderilmesi sağlanmaksızın sonuca gidilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. Yapılacak iş; 28.6.1976/6-4 sayılı Yargıtay İçtihatı Birleştirme Kararı uyarınca, Sosyal Güvenlik Kurumu Yüksek Sağlık Kurulu tarafından düzenlenen rapor ile Adli Tıp 3.İhtisas Kurulu tarafından düzenlenen rapor arasındaki çelişkiyi Adli Tıp Genel Kurulundan yeniden rapor almak suretiyle gidermekten ibarettir. O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı işverene iadesine, 13.10.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.