Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/4490 Esas 2020/6618 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4490
Karar No: 2020/6618
Karar Tarihi: 30.06.2020

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/4490 Esas 2020/6618 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü verdiği bir davanın temyiz edilmesini inceledi. Suç tarihinde yürürlükte olan 765 sayılı TCK'nın 493/son maddesi uyarınca teşebbüs hükümlerinin uygulanamayacağı, cezanın miktarı (cezanın yukarı haddi olan 8 yıl...) itibariyle de herhâlükârda 5237 sayılı TCK'nın lehe olduğu belirtilerek, mahkeme kararı onandı. Dosya ve duruşma tutanakları, kanıtlar, gerekçeler ve hakim takdirine göre, katılan vekili ve sanıkların temyiz istemleri reddedildi.
Detaylı kanun maddeleri: suç tarihi itibariyle yürürlükte olan 765 sayılı TCK’nın 493/son maddesi, cezanın miktarı (cezanın yukarı haddi olan 8 yıl...) itibariyle de herhâlükârda 5237 sayılı TCK. Ayrıca, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihli kararı da belirtilmiştir.
13. Ceza Dairesi         2020/4490 E.  ,  2020/6618 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    Lehe kanun uygulamasında eski ve yeni kanun hükümlerinin blok olarak uygulanması, ortaya çıkan somut cezaların karşılaştırılması suretiyle lehe olan kanunun belirlenmesi gerekmekte ise de;
    Suç tarihi itibariyle yürürlükte olan 765 sayılı TCK’nın 493/son maddesi uyarınca teşebbüs hükümlerinin uygulanamayacağı, cezanın miktarı (cezanın yukarı haddi olan 8 yıl...) itibariyle de herhâlükârda 5237 sayılı TCK’nın lehe olduğu değerlendirilmiş ve bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
    Tutanaklara göre dökülen akaryakıt bulunmaması nedeniyle katılan vekilinin fiilin tamamlandığına dair temyiz itirazı yerinde görülmemiştir.
    5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre katılan vekili ve sanıkların temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 30/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.