Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2018/3095 Esas 2019/10544 Karar Sayılı İlamı

1618 sayılı Seyahat Acentaları ve Seyahat Acentaları Birliği Kanunu’na aykırılık eylemi sebebiyle kabahatli ... Taşımacılık Turizm Limited Şirketi hakkında aynı Kanun"un 27/a-1. bendine aykırılıktan Denizli Valiliği İl Kültür ve Turizm Müdürlüğünün 23/08/2018 tarihli ve 4098 sayılı idarî para cezası karar tutanağı ile uygulanan 2.753,00 Türk lirası idarî para cezasına yönelik başvurunun kabulüne ve söz konusu idarî para cezasının kaldırılmasına dair Denizli 1. Sulh Ceza Hâkimliğinin 20/10/2017 tarihli ve 2017/4141 Değişik İş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 28/03/2018 gün ve 862 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03/04/2018 gün ve KYB-2018-27371 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 1618 sayılı Kanun"un 27/1. maddesinde yer alan, "Bu Kanun ve ilgili mevzuatta belirlenen esaslara uymayan seyahat acentalarına Bakanlıkça aşağıda belirtilen cezalar uygulanır." ve Kültür ve Turizm Bakanlığı Yatırım ve İşletmeler Genel Müdürlüğünün 04/03/2015 tarihli ve 2015/1 sayılı Genelgesinin 2. maddesinde yer alan, "İşletme belgeli seyahat acentalarının tur ve transfer faaliyetlerinde 1618 sayılı Kanun ve Seyahat Acentaları Yönetmeliğine aykırı fiiller tespit edilmiş ise, sonrasındaki cezaî işlemler tespiti yapan Valiliklerce (İl Kültür ve Turizm Müdürlükleri) yerine getirilecektir." şeklindeki düzenlemelere göre idarî para cezası kesme yetkisinin, söz konusu Bakanlıkça tespiti yapan Valiliklere (İl Kültür ve Turizm Müdürlükleri) devredildiği, böylece Denizli Valiliği İl Kültür ve Turizm Müdürlüğünün, 1618 sayılı Kanun hükümlerine göre idarî para cezası düzenleme yetkisinin bulunduğu anlaşılmakla, itirazın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla, gereği görüşülüp düşünüldü;
1618 sayılı Seyahat Acentaları ve Seyahat Acentaları Birliği Kanunu"nun 27. maddesinin ""Bu Kanun ve ilgili mevzuatta belirlenen esaslara uymayan seyahat acentalarına Bakanlıkça aşağıda belirtilen cezalar uygulanır."" yönünde düzenleme içerdiği, bu haliyle idari para cezası uygulama yetkisinin münhasıran Bakanlığa verildiği, anılan Kanunun 24. maddesinde "" (1)Bakanlık, müfettişleri, uzman denetçileri, bölge müdürleri veya Bakanlıkça yetkili kılınacak diğer kişiler vasıtasiyle seyahat acentaları ve Seyahat Acentaları Birliğini her zaman denetleme yetkisini haizdir. (2) Seyahat Acentaları ve Seyahat Acentaları Birliği personeli denetim sırasında her türlü bilgiyi vermek ve belgeleri göstermekle yükümlüdürler."" yönündeki düzenlemenin ise sadece yapılacak denetimlere ilişkin olduğu, denetim sonrasındaki işlemler bakımından ise ayrıca bir yetkilendirme yapılmadığı, bu haliyle Kültür ve Turizm Bakanlığı Yatırım ve İşletmeler Genel Müdürlüğünün 04/03/2015 tarihli ve 2015/1 sayılı Genelgesinin 2. maddesinde yer alan, "İşletme belgeli seyahat acentalarının tur ve transfer faaliyetlerinde 1618 sayılı Kanun ve Seyahat Acentaları Yönetmeliğine aykırı fiiller tespit edilmiş ise, sonrasındaki cezaî işlemler tespiti yapan Valiliklerce (İl Kültür ve Turizm Müdürlükleri) yerine getirilecektir."yönündeki düzenlemenin, idari para cezasının uygulama yetkisinin devredilebileceği konusunda Kanunda açık bir düzenleme bulunmaması nedeniyle, hüküm ve sonuç doğurmayacağı anlaşılmakla;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteğinin REDDİNE, 04/07/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.