Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/12678 Esas 2018/27225 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/12678
Karar No: 2018/27225
Karar Tarihi: 13.12.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/12678 Esas 2018/27225 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı işyerinde belirtilmeyen işlerde çalıştığını ancak ücret alamadığını iddia ederek fark işçilik ücreti talep etmiştir. İlk derece mahkemesi davanın kısmen kabulüne karar vermiş, davalı istinaf yoluna başvurmuş ve istinaf mahkemesi bu başvuruyu reddetmiştir. Ancak Yargıtay, davacının binek araç şoförü olduğu yönünde tanık beyanları bulunduğunu ve toplu iş sözleşmesinde belirtilen derece ve kademenin dikkate alınması gerektiğini belirterek kararı bozmuştur. Bu çerçevede, davacının fiilen yaptığı işin niteliği kabul edilerek fark işçilik ücreti talebinin kabul edilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.
841 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 8. maddesi, 1475 sayılı İş Kanunu, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-1. maddesi.

22. Hukuk Dairesi 2018/12678 E. , 2018/27225 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... 6. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
MAHKEMESİ : ... 1. Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde kayıtlarda belirtilen iş dışında görevde çalıştığını ancak fiilen çalıştığı işe dair ücretin kendisine ödenmediğini belirterek fark işçilik ücreti taleplerinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacıya toplu iş sözleşmesi hükümlerine uygun olarak ücret ödendiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
İlk Derece Mahkemesince; yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu:
Davalı vekilince istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge Adliye Mahkemesince, Hukuk Muhakemeleri Kanunu 353/1-b-1. maddesi uyarınca istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fiilen yaptığı işin niteliği noktasındadır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının fiilen yaptığı işin iş makinası sürücü operatörü olduğu kabul edilerek buna göre toplu iş sözleşmesine göre derece ve kademesi tespit edilerek dava konusu alacaklar hesaplanmıştır.Davacı taraf fiilen şoförlük yaptığını beyan ederken davacı tanıklarıda davacının binek araç şoförü olduğu yönünde beyanda bulunmuşlardır.Dava konusu dönem bakımından uygulanan toplu iş sözleşmesinin ek cetvellerinde şoför bakımından ayrı olarak derece ve kademe taban ve tavanlarının belirtildiği anlaşılmaktadır.Tüm dosya kapsamındaki bilgi ve belgeler ile tanık beyanları dikkate alındığında davacının binek araç şoförü olarak çalıştığının kabulü ile buna göre toplu iş sözleşmesinde belirtilen derece ve kademenin dikkate alınması gerekli iken davacının iş makinası sürücü operatörü olarak kabul edilerek hesaplama yapılması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının ve İlk Derece Mahkemesi kararının yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, bozma kararının bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgililere iadesine, 13/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.