a- Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/11986 Esas 2014/610 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/11986
Karar No: 2014/610
Karar Tarihi: 24.01.2014

a- Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/11986 Esas 2014/610 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan verilen mahkumiyet hükmünün onanmasına karar verdi. Ancak, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen mahkumiyet hükmü bozuldu. Bu, 5560 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesi gereği oldu. Bu maddede, uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanan sanıklar hakkında doğrudan hapis cezası verilmesi ya da sadece tedaviye ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedilmesi öngörülmüştür. Ancak, bu üç seçenekten birinin uygulanırken yasal gerekçe gösterilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Sanığa hapisle birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedilmesi gerekçesi belirtilmeden yapılmış olduğundan, hüküm kanuna aykırı bulunmuştur.

10. Ceza Dairesi 2013/11986 E. , 2014/610 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suçlar : a- Uyuşturucu madde ticareti yapma
b- Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet
b- Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu için bozma

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün incelenmesi:
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen diğer itirazların reddiyle, hükmün ONANMASINA,
B) Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün incelenmesi:
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 21.05.2013 tarih ve 2013/280-250 sayılı, aynı tarih 2012/1536 esas, 2013/251 karar sayılı ve 01.10.2013 tarih ve 2013/444-402 sayılı kararında da belirtildiği üzere 5560 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinde, uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmış olan sanıklar hakkında, birinci fıkraya göre doğrudan hapis cezası verilmesi veya birinci fıkraya göre cezaya hükmedilmeden ikinci fıkra gereğince sadece tedaviye ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedilmesi ya da altıncı fıkranın yollaması uyarınca birinci fıkradaki ceza ile birlikte ikinci fıkradaki tedaviye ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedilmesi öngörülmüş olup; bu üç seçenekten biri uygulanırken yasal gerekçe gösterilmesi, gerekçenin somut olgulara ve sanığın davranışlarına bağlı olarak değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, sanıklar hakkında gerekçesi belirtilmeden TCK"nın 191/1. maddesi uyarınca hapisle birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA,
24.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.