Kamu malına zarar verme - hakaret - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/2742 Esas 2020/6612 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2742
Karar No: 2020/6612
Karar Tarihi: 30.06.2020

Kamu malına zarar verme - hakaret - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/2742 Esas 2020/6612 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında Kamu Malına Zarar Verme ve Hakaret suçlarından yargılanarak mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, sanığın yaralama suçundan temel ceza belirlenirken kanunun 43/1 maddesinin gösterilmemesi nedeniyle hata yapılmıştır. Tekerrüre esas kayıtlarından en ağırının seçilmemesi ve hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmemesi nedeniyle hatalı karar verilmiştir. Dosya ve tutanaklar incelenerek, tartışılan kanıtlar gibi gerekçeler nedeniyle sanığın temyiz istemleri reddedilerek, kanun maddeleri açıklamalı bir şekilde eklenerek hükümler ONANMIŞTIR. Kanun Maddeleri: - 5237 sayılı TCK'nın 43/1, 43/2, 58. ve 53. maddeleri - Anayasa Mahkemesi'nin hak yoksunlukları hakkındaki kararı (2014/140 esas, 2015/85 sayılı)

13. Ceza Dairesi 2020/2742 E. , 2020/6612 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında yaralama suçundan temel ceza belirlenirken 5237 sayılı TCK’nın 43/2 maddesinin uygulanması sırasında arttırım oranına dayanak olan aynı kanunun 43/1 maddesinin gösterilmemesi, mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiştir.
Sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi uygulanırken, tekerrüre esas kayıtlarından en ağırının seçilerek kararda gösterilmesi gerektiği gözetilmeyerek, tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmemesi, infaz aşamasında ağır olanın dikkate alınması olanaklı görüldüğünden tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanığın temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 30/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.