Dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/23202 Esas 2014/7666 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/23202
Karar No: 2014/7666
Karar Tarihi: 21.04.2014

Dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/23202 Esas 2014/7666 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, dolandırıcılık suçundan beraat kararı verirken, resmi belgede sahtecilik suçundan sanığı mahkum etmiştir. Temyiz itirazları incelenirken, katılan vekilinin temyiz istemi yasal süresinden sonra olduğu için reddedilmiş ve sanık müdafiinin itirazları ise yerinde görülmemiştir. Kararda, Türk Ceza Kanunu ve Yargılama Usulü Kanunu'ndaki ilgili maddelerin kullanımına dikkat edilmiştir. CMK'nun 231. maddesinin uygulanmama gerekçesi de gösterilerek karar verilmiştir. 765 ve 5237 sayılı Yasa hükümleri olaya uygulanarak sonuçların denetime imkân verecek şekilde gösterilip birbiriyle karşılaştırılmış ve lehe yasa belirlenmiştir. Kanun maddeleri arasında ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7, 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri bulunmaktadır.

11. Ceza Dairesi 2012/23202 E. , 2014/7666 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Dolandırıcılık suçundan; beraat
Resmi belgede sahtecilik suçundan; mahkumiyet

1-Katılan vekilinin “dolandırıcılık” suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Katılan vekilinin, 16.11.2009 günü yüzüne karşı tefhim edilen hükmü, yasal süresinden sonra 31.12.2009 tarihinde temyiz ettiği anlaşıldığından vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2-Sanık müdafiinin “resmi belgede sahtecilik” suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Toplanıp karar yerinde gösterilen delillere göre sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü uyarınca mahkemece 765 ve 5237 sayılı Yasa hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların denetime imkân verecek şekilde gösterilip birbiriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasa belirlendikten sonra, CMK’nun 231. maddesinin uygulanmama gerekçesi de gösterilerek karar verilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 21.04.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.