MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın başkasına ait kredi kartının kötüye kullanılması suçuna konu kredi kartlarını hukuka aykırı şekilde ele geçirmesi eylemi nedeniyle hırsızlık suçundan mahallinde gereğinin takdir ve ifası mümkün görülmüştür.
Başkasına ait kredi kartının kötüye kullanılması suçundan kurulan hükümde şikayetçiye ait iki kartın kullanılması nedeniyle kart ve kullanım sayısı ile miktarı dikkate alınarak TCK.nun 3 ve 61/1. maddeleri uyarınca alt sınırdan uzaklaşılması suretiyle hüküm kurulması gerektiği; başkasına ait banka hesabıyla ilişkilendirilerek sahte banka veya kredi kartı üretilmesi, satılması, devredilmesi, satın alınması veya kabul edilmesinin 5237 sayılı TCK.nun 245/2. maddesinde; sahte banka veya kredi kartını kullanarak kendisine veya bir başkasına yarar sağlanmasının ise anılan maddenin 3. fıkrasında birbirinden bağımsız ve ayrı ayrı suçları oluşturması nedeniyle; sanığın şikayetçi adına düzenlenmiş nüfus cüzdanı fotokopisine kendi fotoğrafını yapıştırıp katılan bankaya başvurarak sözleşme imzalamak suretiyle sahte kredi kartı düzenlenmesini sağlaması eyleminin TCK.nun 245/2. ve 43.; sahte kredi kartını teslim alarak değişik zamanlarda birden çok kez kullanması şeklinde gelişen eyleminin ise, TCK.nun 245/3. ve 43. maddesinden düzenlenen suçları oluşturmasına rağmen; eylemler kül halinde başkasına ait kredi kartının kötüye kullanılması ve sahte üretilmiş kredi kartını kullanma olarak kabul edilerek ve sahte kartla farklı işyerlerinden alışverişler yapılması nedeniyle cezada TCK.nun 43. maddesi uyarınca artırım yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hükümler kurulması suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının; Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı gözetilerek infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre sanığın, suçların sabit olmadığına yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazının reddine, ancak:
1- Sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken uygulama kanun ve maddesinin "TCK nun 58/6. maddesi"" olarak gösterilmemesi suretiyle CMK 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
2- Tekerrür hükümleri uygulanan sanık hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, tekerrüre ilişkin kısımlara ""alınarak"" ibaresinden sonra gelmek üzere “TCK.nun 58/6. madde ve fıkrası uyarınca”, ""uygulanmasına"" ibaresinden sonra gelmek üzere ise ""mükerrir olan sanık hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına"" ibareleri yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.