Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 2.739 TL maddi, 3.000 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kabule göre, hükmün 5/8/2017 tarihli 694 sayılı KHK ile 5271 sayılı CMK"nın 142. maddesinde yapılan düzenlemelerden önce verilmiş olması sebebiyle vekalet ücretine ilişkin uygulamada herhangi bir isabetsizlik görülmemiş, tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 142/1. maddesine göre, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat taleplerinin kararın kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her halde karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceği, bu kapsamda dava dosyası incelendiğinde, tazminat talebinin dayanağı olan Diyarbakır 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 13/10/2009 tarih, 2009/300-2009/553 sayılı ceza dava dosyasında davacının (sanık) ve müdafinin yüzüne karşı verilen beraat hükmünün temyiz edilmeksizin 21/10/2009 tarihinde kesinleştiği, buna karşın tazminat davasının bir yıllık hak düşürücü süreden sonra 25/02/2015 tarihinde açılmış olduğunun anlaşılması karşısında, süresinde açılmayan davanın reddi yerine, yargılamaya devamla davacı lehine tazminata hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.