5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/4589 Esas 2021/1526 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4589
Karar No: 2021/1526
Karar Tarihi: 02.02.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/4589 Esas 2021/1526 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçuyla bir sanığın mahkumiyetine ilişkindir. Sanığın, kaçak sigara taşıdığı yüksek miktarda bir kargo kolisi teslim aldığı ve sonrasında yapılan aramada 295 karton kaçak sigara ele geçirildiği görülmüştür. Ancak mahkeme, yapılan aramanın hukuka uygun olmadığına ve ele geçirilen eşyanın yasak delil niteliğinde olduğuna karar vermiştir. Bunun üzerine, sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Ancak mahkeme, uygulama maddesi seçiminde hatalar yapıldığı ve kaçak eşyanın müsaderesine karar verilmesi gerektiği konusunda eksiklikler olduğundan karar bozulmuştur.
Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 5607 sayılı Kanun, TCK’nun 62/1. maddesi, CMUK’nun 232/6. maddesi, TCK”nun 52/2. maddesi, TCK”nun 52/1. maddesi, 5237 sayılı TCK\"nun 53. maddesi, 5237 sayılı TCK\"nun 54/4. maddesi, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK\"nun 321. maddesi.

7. Ceza Dairesi 2018/4589 E. , 2021/1526 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Göndericisi.... olan kargo ile yüklü miktarda kaçak sigara geleceği bilgisinin elde edilmesi üzerine, dağıtıma çıkan kargo aracının takibi sonucunda kargo aracının kolileri sanığa teslim ettiğinin görülmesi üzerine bahse konu kargo kolisinde yapılan aramada 295 karton kaçak sigara ele geçirilmesi şeklinde gerçekleşen olayda;
Sanık ve kaçak eşya konusunda arama yapılmasına dayanak teşkil eden mahkemece verilmiş usulüne uygun bir arama kararı olmadığı gibi, gecikmesinde sakınca olduğu gerekçesiyle Cumhuriyet Savcısı tarafından da verilmiş bir yazılı arama izni de bulunmaması ve sanığın aşamalarda suçu kabul ettiği yönünde bir beyanının da olmadığının anlaşılması karşısında, hukuka aykırı arama sonucu ele geçen eşyanın yasak delil niteliğinde olduğu, ele geçirilen eşyaların kaçak olmasının durumu değiştirmeyeceği nazara alındığında sanığın beraati yerine mahkumiyetine hükmedilmesi,
Kabule göre de;
1.Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK’nun 62/1. maddesi yerine 62. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMUK’nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
2.Gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nun 52/2. maddesi yerine TCK"nun 52/1. maddesinin yazılması suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3.24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4.Dava konusu kaçak eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.