Fuhuş - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/4144 Esas 2014/2283 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/4144
Karar No: 2014/2283
Karar Tarihi: 25.02.2014

Fuhuş - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/4144 Esas 2014/2283 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, fuhuş suçundan mahkumiyet hükmü verdi. Ancak, mağdur sayısının çokluğu ve bir mağdureye yönelik birçok kez yer temin edilmesi nedeniyle cezanın 43. madde ile arttırılması gerektiği gözetilmedi. Sanık hakkında kurulan hüküm açıklanması gerektiğinin tartışılmaması aleyhine de görüldü. TCK'nın 227. maddesi gereği zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması nedeniyle bu maddelerin uygulama yerleri olmadığı anlaşıldığından, bozma nedeni yapılmamıştır. Hüküm ONANMIŞTIR. Kanun maddeleri: Türk Ceza Kanunu'nun 227. maddesi, 43. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesi, TCK'nın 51. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2012/4144 E. , 2014/2283 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK.nın 227. maddesinde düzenlenen fuhuş suçunun mağdure sayısınca oluşacağı ve her bir mağdureye yönelik bir çok kez yer temin edilmesi nedeniyle cezalarının 43. madde ile de arttırılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde tek uygulama yapılması aleyhe temyiz olmadığından, 19.12.2006 günlü 5560 sayılı Kanunun 23. ve 08.02.2008 tarihli 5728 sayılı Kanunun 562. maddeleri ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 231 ve TCK.nın 51. maddeleri karşısında, koşulların varlığı halinde sanık hakkında kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına veya cezanın ertelenmesine karar verilip verilmeyeceğinin tartışılmaması ise, anılan maddelerinin uygulanmasının, mahkemece sanık hakkında zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması nedeniyle ortaya çıkan hafif cezadan ötürü ikinci kez ve başka bir biçimde yararlandırması anlamına geleceği, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 23.03.2004 gün ve 2004/6-41 Esas, 2004/70 sayılı kararında da açıklandığından, bu nedenle olayda anılan düzenlemelerin uygulama yerlerinin olmadığı anlaşıldığından bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 25.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.