Davacı, kesilen ölüm aylığının yeniden bağlanması ile kurum kararının iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  reddine  karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1 -Dosyadaki yazılara toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davanın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Dava,davacının almakta olduğu ölüm aylığının faizi ile geri alınmasına ilişkin davalı kurum işleminin iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiş ise de dosya içeriğine uygun düşmeyen gerekçelerle varılan sonuç doğru değildir.
Davacıya, SSK sigortalısı olan babasının ölümü üzerine; 15.04.1989 tarihinden itibaren ölüm aylığı bağlanmış ve 25.12.2005 tarihine kadar bu ödeme devam etmiştir.Ancak davacının 01.10.1969-15.10.1989 tarihleri arasında 20 yıl 14 gün Emekli Sandığına tabi hizmetinin bulunduğu ve kendi çalışmaları dolayısıyla 15.10.1989 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlandığı ve halen aylıkların ödenmesine devam edildiği görülmektedir.
Dava konusu uyuşmazlık, Sosyal Sigortalar Kurumu sigortalısı babası üzerinden ölüm aylığı alan kız çocuğunun Emekli Sandığından yaşlılık aylığı almaya başlamasıyla ölüm aylığının kesilip kesilemeyeceği hususuna ilişkindir.Hak sahibi kız çocuklarına bağlanan ölüm aylıklarının kesilme nedenlerini öngören 506 sayılı Yasanın 68.VI bendinin ölüm sigortası kolundan hakkı doğuran sigorta olayı olan sigortalı babanın ölüm tarihinde (1989 yılında) yürürlükte bulunan hükmünde sadece ”evlenme ve “Sosyal Sigorta veya Emekli Sandıklarına tabi işlerde çalışma “ölüm aylığının kesilmesini gerektiren nedenler olarak tahdidi biçimde öngörülmüştür.Bu bağlamda , "Sosyal Güvenlik Kuruluşlarından gelir veya aylık almak" ölüm aylığının kesilmesini gerektiren bir neden değildir. Ancak 06.08.2003 tarihinde yürürlüğe giren 4958 sayılı yasanın 35.maddesi ile 506 sayılı Yasanın 68.maddesinin VI.bendine “Sosyal Sigorta ve Emekli Sandıklarından gelir veya aylık almak” hak sahibi kız çocuklarına ölüm aylıklarının kesilme nedenlerinden biri olarak eklenmiştir.
Somut olayda davacıya ölüm aylığının bağlandığı 15.04.1989 tarihi itibariyle davacının Emekli Sandığına tabi bir işte fiilen çalışıyor olması dolayısıyla ölüm aylığı bağlanamayacağı 506 sayılı yasanın 68.maddesinin açık hükmü gereğidir.Ne var ki davacı 15.10.1989 tarihi itibariyle  bu kurumdan emekli olmuştur.Bu durumda davacı yönünden 15.10.1989-06.08.2003 tarihleri arasında   Sosyal Sigorta veya Emekli Sandıklarına tabi işte çalışma  koşulu gerçekleşmediğinden bu tarihler arasında yetim aylığına hak kazanacağı açıktır. Bu tarihler arasında Emekli Sandığına tabi işten gelir veya aylık alma yetim aylığının kesilme sebebi değildir.06.08.2003 tarihli yasal değişiklikle Emekli Sandığına tabi işten gelir veya aylık alma aylığın kesilme nedeni olarak eklendiğinden,davacı açıklanan nedenlerle sadece 15.04.1989-15.10.1989 ila 06.08.2003-25.12.2005 tarihleri arasında yersiz ödenen yetim aylığı ile bunların yasal faizlerinden sorumludur.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin davanın kısmen kabulu kısmen reddi gerekirken tümden reddi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.         
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 07.10.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.