MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelenmesinde;
TCK"nın 58. maddenin uygulamasında, tekerrüre esas alınan ilamda yer alan birden fazla ceza hükmünün hangisinin tekerrüre esas olduğu belirtilmemiş ise de, ilamda yer alan mahkumiyet hükmünün en ağırının tekerrüre esas alınması infaz aşamasında gözetilmesi ve sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına konu ... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2008/172 Esas ve 2008/65 Karar, ... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2005/1092 Esas ve 2008/252 Karar sayılı kararı hakkında gereğinin takdir ve ifası için mahallinde mahkemelerine bildirimde bulunulması mümkün görülmüştür.
Sanığın tekerrüre esas alınan ilamında mükerrir olduğunun belirtilmesi karşısında TCK"nın 58. madde hükümleri uygulanırken ikinci kez mükerrir olduğunun gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış,diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Sanıklardan eşit oranda tahsiline karar verilen 30,00 TL yargılama giderinden sanığın payına düşen 10,00 TL yargılama giderinin, 6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken 20,00 TL"lik tutardan az olduğunun ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilmeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümden çıkartılması ile yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlesi eklenmesi ile hüküm fıkrasından yargılama gideri ile ilgili bölüm çıkarılarak yerine ""Sanıklardan eşit oranda tahisiline karar verilen 30,00 TL yargılama giderinden sanığın payına düşen 10,00 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken 20,00 TL"lik tutardan az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi uyarınca Devlet hazinesine yüklenmesine” cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelenmesine gelince;
Elmadağ Kapalı Ceza İnfaz Kurumu"nda başka suçtan hükümlü bulunduğu anlaşılan sanığın duruşmalardan bağışık tutulma konusunda bir beyanının olmaması karşısında, 5271 sayılı CMK"nın 193/1 ve 196/5. maddelerine aykırı olarak, son oturumda hazır bulundurulmadan yokluğunda yargılamaya devam edilip hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 23.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.