Yargıtay - Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/17353 Esas 2020/2126 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/17353
Karar No: 2020/2126
Karar Tarihi: 04.03.2020

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/17353 Esas 2020/2126 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara ilişkin yapılan incelemeye göre, sanığın suçu resmi belgede sahtecilik olduğu ve mahkum olduğu belirtilmiştir. 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi tarafından alınan bir iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Sanığın diğer temyiz talepleri yerinde görülmemiştir ancak, birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması halinde bunlardan en ağırının esas alınması gerektiği ve bu nedenle Sanığın, Sakarya 2. Ağır Ceza Mahkemesi\"nin 2003/101 esas 2003/123 karar sayılı mahkumiyet hükmü tekerrür oluşturduğundan, TCK’nin 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmasına karar verilmiştir. Ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK\"nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkartılarak yer

11. Ceza Dairesi 2017/17353 E. , 2020/2126 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz talepleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.06.2013 tarihli, 2000/8-151/304 sayılı kararında açıklandığı üzere, birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması halinde bunlardan en ağırının esas alınması gerektiği; sanığın sabıka kaydında yer alan ve daha ağır cezayı içeren Sakarya 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2003/101 esas 2003/123 karar sayılı ilamı yerine, daha az cezayı içeren Karşıyaka 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2007/37 esas 2007/180 karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması;
Yasaya aykırı, sanığın temyiz talepleri bu itibarla yerinde olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkartılarak, yerlerine ""Sanığın, Sakarya 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2003/101 esas 2003/123 karar sayılı mahkumiyet hükmü tekerrür oluşturduğundan, TCK’nin 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibarelerinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; aleyhe temyiz bulunmadığından, 1412 sayılı CMUK"nin 326/son ve 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddeleri gereğince koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, hatalı uygulama sonucu hükümde gösterilen ilam nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesine, 04.03.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.