Spor alanlarında taşkınlık yapmak, tesislere zarar vermek ve kamu malına zarar vermek suçlarından sanık ..."ın, 6222 sayılı Sporda Şiddet Ve Düzensizliğin Önlenmesine Dair Kanun"un 17/1. maddesi delaletiyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 152/1-a ve 62/1. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hapis cezasının 5237 sayılı Kanun"un 51/1. maddesi gereğince ertelenmesine dair Samsun 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.11.2013 tarihli ve 2013/316 esas, 2013/942 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, deneme süresi içerisinde yeni bir suç işlemesi sebebiyle, 5237 sayılı Kanun"un 51/7. maddesi gereğince 10 ay hapis cezasının aynen infazına ilişkin aynı Mahkemenin 10.09.2015 tarihli ve 2015/374 esas, 2015/736 sayılı ek kararına yönelik itirazın kabulüne dair Samsun 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.10.2015 tarihli ve 2015/1046 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 51. maddesinin 7. fıkrasında yer alan "Hükümlünün denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere, hâkimin uyarısına rağmen, uymamakta ısrar etmesi hâlinde; ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verilir." şeklindeki amir hükmü karşısında, denetim süresinde sanığın kasten yeni bir suç işlemesinin gerekli olduğu, bununla birlikte bu suçun kesinleşme şeklinin önemli olmadığı cihetle, itirazın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 26.01.2016 gün ve 13911 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11.02.2016 gün ve KYB/2016-44388 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Gereği görüşülüp düşünüldü:
İtiraza konu, aynen infazına karar verilen Samsun 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 27.11.2013 tarihli 2013/316 esas, 2013/942 karar sayılı erteli hükmün sanığın yüzüne karşı verildiği ancak temyiz süresinin tebliğden itibaren başlayacağı belirtilerek sanığın yanıltıldığı ve gerekçeli karar sanığa tebliğ edilmeden 12.12.2013 tarihinde kesinleştirildiği, Ceza Genel Kurulu"nun 03.11.2009 gün ve 2009/11-210 esas, 2009/259 sayılı kararı ile 05.03.2013 gün ve 2012/15-1292 esas, 2013/89 sayılı kararında da vurgulandığı üzere 5271 sayılı CMK.nun 34/2 ve 232/6. maddelerinde başvurulacak kanun yolunun, başvuru süresinin ve mercinin tereddüde yer vermeyecek şekilde gösterilmesi gerektiğinin, aksi halde sürenin işlemeye başlamayacağının belirtildiği, bu nedenle kararda temyiz süresinin tebliğden itibaren başlayacağı belirtilmesine rağmen karar sanığa tebliğ edilmeden, temyiz edilmediğinden bahisle kesinleştirildiğinden kesinleştirme işleminin geçersiz olduğu, hükmün usulüne uygun olarak kesinleşmediği ve sonraki tüm işlemlerin hukuken geçersiz olduğu belirlenmekle, kesinleşmemiş kararlara karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulamayacağından,
Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na düzenlenen ihbarname içeriği açıklanan nedenlerle yerinde görülmediğinden kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, dosyanın Adalet Bakanlığı"na gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na tevdiine, 30.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.