Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2007/21183 Esas 2008/15266 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki davalı (Alacaklı) vekili tarafından istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar vermiştir.Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi   tarafından  düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi. 
Uyuşmazlık 3.kişinin ,İİK’nun 96 ve devamı maddeleri gereğince açılan istihkak davasına ilişkindir.
Dava konusu patatesler,18.01.2007 tarihinde,dava dışı P.Ç.’nın  evinin altında bulunan depoda haczedilmiştir.Haciz sırasında hazır bulunan P.Ç.deposundaki patateslerin borçluya ait olduğunu,borçlunun köylerinde patates ekimi yaptığını,kendisine ait depoya koyabileceğini söylediğini,aralarında kira sözleşmesi olmadığını,karşılığında bir para almadığını sadece iyilik olarak yaptığını ifade etmiş ve bu beyanını içeren haciz tutanağını imzalamıştır.İİK’nun 8.maddesi gereğince icra tutanakları aksi sabit oluncaya kadar geçerli olan belge niteliğindedir.
Davacı,hacizli patateslerin kendisine ait olduğu yolunda 18.11.2006 tarihli tarla kiralama sözleşmesi ile isimsiz bir kantar fişi ,07.01.2007 tarihli fatura sunmuştur.Her zaman düzenlenmesi mümkün adi nitelikteki kira sözleşmesi ve fatura tutanak aksini ispatlamaya yeterli olmadığı gibi,dinlenen davalı tanıkları ,P.nin deposundaki patateslerin boçluya ait olduğunu söylediğini,tanık olarak dinlenen P. ise  depodaki patateslerin kimin tarafından konulduğunu bilmediğini,ancak borçlu genelde bu işi yaptığı için onun ekime hazırladığını düşündüğünü,tanık İ.’nin, babasına’’ patatesleri sen mi ekeceksin’’ diye sorduğunda babasının patateslerin borçluya ait olduğunu söylediği belirterek tevil yolu ile ikrarda bulunduğu anlaşılmıştır.
Bu durumda,davacı haciz tutanağının  aksini ispatlamadığından davanın reddi gerekirken ,aksi düşüncelerle kabulü usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
İstihkak davasının kabulüne karar verildiğine göre, alacak tutarı ile haczedilen malın değerinden hangisi az ise, o değer üzerinden Harçlar Kanununa ekli (1) sayılı Tarifenin Yargı Harçları bölümünün A) III-1-a) maddesi uyarınca %o54 oranında hesaplanacak karar ve ilam harcından peşin alınan karar ve ilam harcı indirilerek kalan karar ve nispî  ilâm harcının davalıdan alınması gerekirken  maktu harca hükmedilmesi de mahkemenin kabul şekli bakımından hatalı olup, harç kamu düzenine ilişkin olduğundan temyiz edenin sıfatına bakılmaksızın bu hataya değinilmelidir.
O halde, davalı alacaklının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,temyiz harcının istek halinde davalıya (Alacaklı)  iadesine, 07.10.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.