Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2013/1976 Esas 2014/22039 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/1976
Karar No: 2014/22039
Karar Tarihi: 18.12.2014

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2013/1976 Esas 2014/22039 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişi hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyet kararı verdi. Temyiz itirazlarının çoğunu reddeden mahkeme, 5252 sayılı Kanunun 9/3. maddesine göre suç tarihinde yürürlükte olan 765 sayılı TCK ile 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK\"nun tüm hükümlerini ayrı ayrı uygulayarak ceza belirlemesi gerektiğini ve temel cezanın asgari haddinden verilmesi gerektiğini belirtti. Ancak mahkeme, hükmünün gerekçesinde 5237 sayılı TCK'nın uygulanması durumunda hak yoksunluğu cezasının da uygulanması gerektiğini belirtti. Bu da yasanın aleyhe olduğu anlamına geldiği için hükmün bozulmasına karar verildi. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi çıkartılarak, yerine 765 sayılı Yasa'nın 342/1, 59/2 ve 647 sayılı Kanun'un 6. maddelerinin yazılması ve hükme \"suça konu bononun dosyada delil olarak saklanmasına\" cümlesinin eklenmesiyle hüküm düzeltildi ve onaylandı. Kanun maddeleri: 765 sayılı TCK'nın 342/1, 59/2 ve 5237 sayılı TCK'nın 204/1, 62. maddeleri.

11. Ceza Dairesi 2013/1976 E. , 2014/22039 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine ancak:
Suç tarihinin senedin icra takibine konulduğu 09.03.2005 olduğu gözetilerek, 5252 sayılı Kanunun 9/3. maddesi uyarınca; suç tarihinde yürürlükte olan 765 sayılı TCK ile 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nun olaya ilişkin tüm hükümleri ayrı ayrı uygulanarak ortaya çıkan sonuçlar kararın gerekçe bölümünde denetime olanak verecek şekilde somut olarak gösterilip birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasanın belirlenmesi gerektiği ve temel cezanın asgari hadden verilmesi nedeniyle 765 sayılı TCK.nun 342/1, 59/2 ve 5237 sayılı TCK.nun 204/1, 62. maddeleri gereğince hükmolunan sonuç cezalar eşit ise de; 5237 sayılı TCK’nun uygulanması durumunda hapis cezasına mahkumiyetin doğal sonucu olarak anılan Yasanın 53. maddesindeki hak yoksunluğunun da uygulanması nedeniyle 5237 sayılı TCK.nun aleyhe olduğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğunda hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1 maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün ve “5237 sayılı TCK"nun uygulanmasına ilişkin ibarelerin çıkartılarak, yerlerine “765 sayılı Yasa"nın 342/1, 59/2 ve 647 sayılı Kanun"un 6. maddeleri” ibarelerinin yazılması ve hükme “suça konu bononun dosyada delil olarak saklanmasına “ cümlesinin eklenilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun hükmün, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.12.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.