Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki     davalı (Alacaklı)   vekili tarafından istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar verilmiştir. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davalı alacaklının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2.Uyuşmazlık 3.kişinin ,İİK’nun 96 ve devamı maddeleri gereğince açılan istihkak davasına ilişkindir.
Dava konusu,ev eşyaları davacı 3.kişi ile borçlu eşin  boşanmaya rağmen birlikte oturdukları evde haczedilmiştir.İİK’nun 97/a maddesinde öngörülen mülkiyet karinesi borçlu dolayısı ile davalı alacaklı yararınadır.Davacının , bu yasal karinenin aksini her türlü delille kanıtlaması olanaklıdır.
Borçlunun evindeki ilk haciz 16.09.2005 tarihinde yapılmış ve mevcut ev eşyaları haczedilerek 28.02.2006 tarihinde dava  dışı Y.isimli şahsa satılmıştır. Dava konusu haciz ise 16.05.2006 tarihinde yapılmış,davacı 3.kişi 04.02.2006 tarihli fatura ile bir kısım eşyayı kendisinin aldığını ileri sürmüştür.Faturayı düzenleyen şahıslar, faturada yazılı eşyaları bizzat davacının aldığını ve bedellerinin de yine davacı tarafından ödendiğini belirtmişlerdir.Davacı , bu eşyaları alabilecek gelire sahip olduğunu ispatlamıştır.
Bu durumda,fatura kapsamımdaki mallar yönünden karine aksinin ispatlandığı kabul edilerek davanın kabulüne, fatura gibi mülkiyet belgesi sunulmayan,Yumatu uyduverici,  5 adet kanape, 2 adet Bahariye marka halı, 2 adet Hereke marka halı ve Hislon marka duvar saati yönünde davanın reddi gerekirken,aksi düşüncelerle tüm ev eşyaları yönünden davanın kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
3.Kabule göre ise , istihkak davasının kabulüne karar verildiğine göre, alacak tutarı ile haczedilen malın değerinden hangisi az ise, o değer üzerinden Harçlar Kanununa ekli (1) sayılı Tarifenin Yargı Harçları bölümünün A) III-1-a) maddesi uyarınca %o54 oranında hesaplanacak karar ve ilam harcından peşin alınan karar ve ilam harcı indirilerek kalan karar ve nispi  ilam harcının davalıdan alınması gerekirken  maktu harca hükmedilmesi de hatalıdır.
O halde, davalı alacaklının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı (Alacaklıya) iadesine,  7.10.2008 ybirliğiyle karar verildi.