Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/11071 Esas 2016/3830 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/11071
Karar No: 2016/3830
Karar Tarihi: 22.03.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/11071 Esas 2016/3830 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir arabanın camını kırarak gerçekleştirilen hırsızlık eyleminin suç olduğunu belirtmiştir. Sanık, hapis cezasıyla mahkum olmuştur. Ancak mahkeme, sanığın ceza infazı süresince certain haklarından yoksun bırakılması gerektiği kararını vermemiştir. Bu nedenle mahkeme kararı bozulmuş ve Anayasa Mahkemesi tarafından TCK'nın 53. maddesi üzerinde yeniden değerlendirme yapılması gerektiği hatırlatılmıştır. Sonuç olarak, mahkeme kararı yeniden düzenlenerek onanmıştır. Kanun maddeleri; 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b ve 143. maddeleri, 53/1. maddesi (a), (b), (c), (d), (e) bentleri, 2. ve 3. fıkraları.

17. Ceza Dairesi 2015/11071 E. , 2016/3830 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Yakınanın kapıları kilitli ve camları kapalı olarak park ettiği aracından camı kırılma sureti ile gerçekleştirilen hırsızlık eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesindeki suçu oluşturduğu düşünülmeden yazılı şekilde karar verilmesi sonuca etkili bulunmadığından,anılan Yasa"nın 143. maddesinin uygulanmaması da karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kasten işlemiş olduğu suç nedeniyle hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan, aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması ile ayrıca T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hüküm fıkralarından çıkartılması ile yerlerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlelerinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.