Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/2392 Esas 2019/1862 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:İş Mahkemesi

TÜRK MİLLETİ ADINA
Davacı, davalılardan işverenlere ait iş yerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R
1-25/10/2017 tarihinde yürürlüğe giren 7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 7/3. maddesine göre, İlk Derece Mahkemelerinin temyiz edilebilen kararlarına karşı, tebliğ tarihinden başlayarak iki hafta içinde temyiz yoluna başvurulması gerekmektedir. Somut olayda, davalı işverenler vekiline gerekçeli kararın 02/11/2017 tarihinde tebliğ edildiği anlaşılmış olup karara karşı yasal süre geçtikten sonra 25/11/2017 günü temyiz yoluna başvurulmuştur. Şu duruma göre davada iki haftalık temyiz süresi fazlası ile geçmiştir.
O hâlde, davalı işverenler vekilinin temyiz dilekçesinin süre aşımı yönünden REDDİNE,
2-Davalı Kurumun temyizine gelince; dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, yerinde görülmeyen davalı Kurum vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan Kurum dışındakilere iadesine,
12/03/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.