5. Ceza Dairesi Esas No: 2016/8382 Karar No: 2020/10096 Karar Tarihi: 12.03.2020
Zincirleme basit zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/8382 Esas 2020/10096 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık hakkında zincirleme nitelikli zimmet suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Hazine, zarar gören olarak davaya katılmış ve vekilinin temyiz dilekçesi vermesiyle kanun yolu muhakemesinde yargılama konusu suç yönünden davaya katılma ve CMK'nın mağdur ve katılanlar için öngördüğü haklardan yararlanma olanağına sahip olmuştur. Mahkeme, TCK'nın 53/1. maddesi için Anayasa Mahkemesi tarafından verilen iptal kararını da dikkate alarak, TCK'nın 61. maddesindeki sıralamaya göre anılan Yasaların maddelerine uygun şekilde hüküm kurulması gerektiğini belirtmiştir. Bu nedenle, sanığın mahkumiyet hükmü yerinde görülmüş ve temyiz itirazları reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: 3628 sayılı Yasa'nın 17 ve 18., CMK'nın 237/2 ve 260., TCK'nın 53/1., 61., 247/1., 249/1., 43 ve 62. maddeleri.
5. Ceza Dairesi 2016/8382 E. , 2020/10096 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Zincirleme basit zimmet HÜKÜM : Zincirleme nitelikli zimmet suçundan mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi; Sanık hakkında zimmet suçundan kamu davası açıldığı, 3628 sayılı Yasanın 17 ve 18. maddelerine göre Hazinenin bu suçun zarar göreni olması ve vekilinin temyiz dilekçesi vermekle katılma iradesi göstermesi sebebiyle kanun yolu muhakemesinde yargılama konusu suç yönünden davaya katılma ve Ceza Muhakemesi Kanununun mağdur ve katılanlar için öngördüğü haklardan yararlanma olanağına sahip bulunduğu nazara alınarak 3628 sayılı Yasanın 17 ve 18 ile CMK"nın 237/2 ve 260. maddeleri uyarınca Hazinenin davaya katılan olarak kabulüne, incelemenin katılan Hazine vekilinin ve sanık müdafin sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü: Katılan Hazine vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz isteminin bulunmadığı anlaşılmakla, katılan lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği yönünde tebliğnamedeki düzeltilerek onama isteyen düşünceye iştirak edilmemiş, sanık hakkında TCK"nın 53/1. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı doğrultusunda uygulanmasının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüş, TCK"nın 61. maddesindeki sıralamaya göre anılan Yasanın 247/1, 249/1, 43 ve 62. maddeleri uyarınca hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde uygulama yapılması sonuç ceza değişmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Bozmaya uyularak gereği yerine getirilmek, delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle kurulan mahkumiyet hükmü eleştirilen husus dışında usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen sanık müdafin ve katılan Hazine vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA 12/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.