Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/11304 Esas 2016/3816 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/11304
Karar No: 2016/3816
Karar Tarihi: 22.03.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/11304 Esas 2016/3816 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık suçundan dolayı mahkum edilen sanığın temyiz başvurusunu değerlendirmiştir. Sanık ikinci kez mükerrir olmasına rağmen tekerrür hükümlerinin uygulanmaması hatalı bulunmuş, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak mahkeme, sanığın malzemeleri aldığına dair suçu itiraf etmesine rağmen, suçun işlenmesi için gerekli koşulların tartışılmadığını ve sanığın ceza infazı süresince hak yoksunluğu bulunması gerektiği konusunda mahkemenin yeterli bir değerlendirme yapmadığını belirtmiştir. TCK'nın 168/1. maddesi ve 53. maddelerinde belirtilen hak yoksunlukları açıklandıktan sonra, mahkeme sanığın temyiz nedenlerinin kabul edilebilir olduğuna ve kararın bozulması gerektiğine hükmetmiştir.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK)'na göre,
- 58. madde: Tekerrür
- 168/1. madde: İfadesinde sahtecilik, maddi gerçeğe aykırılık veya çelişki bulunduğu tespit edilen tanığın cezalandırılması
- 53/1. maddesi: Cezadan doğan hak yoksunlukları (a, b, c, d, e bentleri)
- 53/2. maddesi: Cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkiler

17. Ceza Dairesi 2015/11304 E. , 2016/3816 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın tekerüre esas alınan ilamında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanması karşısında; ikinci kez mükerrir olan sanık hakkında şartları oluştuğu halde ikinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanmaması, karşı temyiz olmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın müştekiye ait malzemeleri aldıktan sonra yolda giderken şüphe üzerine kollukca yakalananıp, malzemeler kendisine sorulunca suçunu söyleyip, aldığı yeri gösterip, müştekinin bir başvurusu yokken soruşturma aşamasında iadeyi sağladığının anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesinin uygulanma koşullarının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 22.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.