Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava; 11.10.2008 tarihli iş kazasında sürekli iş göremez durumuna giren sigortalıya bağlanan gelir, geçici iş göremezlik ödemeleri ve tedavi gideri nedeniyle uğranılan Kurum zararının davalı işverenden tahsili istemine ilişkin olup, davanın yasal dayanağı olay tarihinde yürürlükte bulunan ve 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunudur.
Somut olayda; iş kazasına uğrayan sigortalının SGK Sağlık Kurulunca sürekli iş göremezlik derecesinin %7.20 olarak belirlendiği, sigortalının itirazı üzerine bu oranının 23.09.2011 tarihli SGK Yüksek Sağlık Kurulu Raporu’na göre %15’e çıktığı ve kendisine gelir bağlandığı anlaşılmıştır. Mahkemece esas alınan hesap bilirkişi raporunda bu %15’lik sürekli iş göremezlik derecesi kıstas alınarak hesap yapılması gerekirken %7.20’lik sürekli iş göremezlik derecesine göre hesap yapılması isabetsizdir. Ayrıca mahkemece hükme esas alınan kusur raporunda herhangi bir isabetsizlik bulunmamasına karşın, %15’lik sürekli iş göremezlik derecesinin kazadan itibaren mi, yoksa artış sonucu mu meydana geldiği ile sigortalının gelir bağlama tarihi araştırılmadan eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, taraf vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 23.03.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.