Kamu malına zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/2764 Esas 2020/6604 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2764
Karar No: 2020/6604
Karar Tarihi: 30.06.2020

Kamu malına zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/2764 Esas 2020/6604 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, ceza infaz kurumundaki odasını yakması nedeniyle kamu malına zarar verme suçundan mahkum edilmiştir. Ancak mahkeme, öncelikle genel güvenliği kasten tehlikeye sokmak suçunu da kabul etmiştir. Bu nedenle hüküm bozulmuştur. Ayrıca, katılan kurum lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği gözetilmeyerek, dilekçe yazma ücretine hükmedilmiştir. Hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 152/1-a ve 152/2-a maddeleri: Yakarak kamu malına zarar verme suçunu tanımlamaktadır.
- Türk Ceza Kanunu'nun 44. maddesi: Fikri içtima kuralını düzenlemektedir.
- Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Hak yoksunluğu cezalarını düzenlemektedir. Anayasa Mahkemesi'nin bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasına ilişkin kararı da belirtilmiştir.
13. Ceza Dairesi         2020/2764 E.  ,  2020/6604 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kamu malına zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    Sanığın tekerrüre esas olduğu belirtilen Sincan 1. Ağır Ceza Mahkemesinden almış olduğu 27/12/2012 tarih, 2011/27 esas, 2012/517 karar sayılı ilamında hükümlülüğün birden fazla suçtan verilen cezalardan oluşması karşısında, en ağır cezayı içeren hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmemiş ise de; bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün olduğundan bozma nedeni yapılmamıştır.
    Kurulan hükümde TCK"nın 152/2-a maddesinden yapılan arttırım oranının iki kat olarak yazılması, hükmün gerekçesi ve uygulanan bir kat arttırım oranı nazara alındığında mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirilmiş ve 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1-Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın ceza infaz kurumundaki odasını yakması şeklinde gerçekleşen eyleminin, genel güvenliği kasten tehlikeye sokmak ve yakarak mala zarar verme suçlarını oluşturduğu, TCK"nın 44. maddesinde düzenlenen fikri içtima kuralı uyarınca en ağır cezayı gerektiren fiilden hüküm kurulması, buna göre de sadece TCK"nın 152/1-a ve 152/2-a maddelerinde tanımlanan yakarak kamu malına zarar verme suçundan hüküm kurulması gerekirken, yazılı şekilde genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan da karar verilmesi,
    2-Mahkumiyet kararı verildiği halde kendisini vekil ile temsil ettiren katılan kurum lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği gözetilmeyerek dilekçe yazma ücretine hükmedilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısı ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 30/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.