Esas No: 2021/17178
Karar No: 2022/14621
Karar Tarihi: 26.10.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/17178 Esas 2022/14621 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ceza Dairesi tarafından görülen bir nitelikli hırsızlık suçuyla ilgili olarak Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmiştir. Ancak sanık tarafından herhangi bir temyiz sebebi ileri sürülmemiştir. Dosya incelendiğinde, savunma hakkının sınırlandırılması nedeniyle kesin hukuka aykırılık sebebi kabul edilerek hükmün bozulması gerektiği belirtilmiştir. Dosyada tespit edilen savunma hakkının sınırlandırılması hususu, 5271 sayılı CMK’nın 289/l.h maddesi ile çelişmektedir. Bu nedenle sanığın temyiz istemi yerinde görülmüştür. Kanun maddeleri olarak, 5271 sayılı CMK'nın 288. maddesi temyizin hukuka aykırılık nedenine dayandığını, 294. maddesi ise temyiz sebebinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olması gerektiğini ifade etmektedir. Ayrıca işlem yapılan kanun maddeleri de şu şekildedir: 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddeleri, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddeleri, 188/1 ve 289/1-h maddeleri, 302/2. maddesi ve 304/2-a maddesi.
"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin "Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine 'dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır." ve aynı Kanunun 294. maddesinin ise; "Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir." şeklinde düzenlendiği gözetilerek; sanığın temyiz dilekçesinde herhangi bir sebep ileri sürülmemesine rağmen, dosyada tespit olunan ve 5271 sayılı CMK’nın 289/l.h maddesinde düzenlenen savunma hakkının sınırlandırılması hususu, kesin hukuka aykırılık sebebi kabul edilerek yapılan incelemede;
28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddeleri uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1 ve 289/1-h maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle 5271 sayılı CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, CMK’nın 304/2-a maddesi gereğince dosyanın gereğinin ifası için ... 39. Asliye Ceza Mahkemesi’ne gönderilmesine, 26/10/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
