Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2014/9044 Esas 2015/9067 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/12/2013
NUMARASI : 2012/199-2013/520

Taraflar arasındaki davadan dolayı Bakırköy 2.Asliye Hukuk Hakimliğinden verilen 17.12.2013 gün ve 199-520 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı F.. Ç.. vekili ile Tefik tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.
-KARAR-
Mahkeme kararı davacıya 11.02.2014 tarihinde, davalıların temyiz dilekçesi ise 14.03.2014 tarihinde tebliğ edilmiş ve hüküm davacı tarafından 25.03.2014 tarihinde temyiz edilmiştir.
Bu durumda, 15 günlük yasal temyiz süresi ve 10 günlük karşı temyiz süresi geçmiş bulunduğundan 6100 sayılı HMK’nun geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı H.U.M.K.’nun 432.ve 433. maddeleri ve Yüksek Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 01.06.1990 tarih ve 3/4 sayılı İnançları Birleştirme Kararı uyarınca davacının katılma yoluyla temyiz isteğinin SÜREDEN REDDİNE,
Davalıların temyizine gelince; Dava 27.04.2012 günlü dilekçe ile 22.743,00 TL değer gösterilerek açılmış, ancak yargılama sonunda davalı Fatma için 1.206,77 TL, davalı Tevfik için 1.250,92 TL ecrimisilin hüküm altına alınmasına 17.12.2013 tarihinde karar verilmiş, karar davalılar tarafından ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
Bilindiği üzere; 1086 sayılı HUMK." nun 427.maddesi 21.7.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değiştirilmiş, ayrıca 01.04.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 sayılı Kanun 19.maddesi ile HUMK"na ilave edilen Ek madde 4" e göre de; 01.01.2013 tarihinden itibaren değeri 1.822.00-TL."den az olan davalara ait hükümlere ilişkin temyiz yoluna gidilemeyeceği öngörülmüştür. Mahkeme kararının temyizi istendiği için kesinlik sınırı karar tarihine göre belirlenmelidir.
Öte yandan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti olmayan kararlara karşı temyiz isteği yönünden mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayda da bir karar verilebilir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle, eldeki dava bakımından ( 6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollamasıyla) davalı tarafın temyiz isteminin de REDDİNE, 17.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi