Yargıtay - Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2021/8394 Esas 2021/4140 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/8394
Karar No: 2021/4140
Karar Tarihi: 30.09.2021

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2021/8394 Esas 2021/4140 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, zincirleme tefecilik suçundan yargılanan sanığın önce Almus Asliye Ceza Mahkemesi tarafından mahkum edildiğini ancak daha sonra Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesi tarafından yapılan incelemenin ardından beraat kararı verildiğini belirtmiştir. Ancak, CMK'nin bazı maddeleri hakkında yapılan değerlendirmede, delil değerlendirilmesi yapılmaksızın derhal beraat kararı verilebilecek hallerin sınırlandırıldığı, duruşmada hazır bulunması gereken kişilerin çağrılarak duruşma yapılması gerektiği ve sanık müdafisi olmayan kişilerin duruşma açılmaksızın yazılı şekilde karar verilemeyeceği aktarılmıştır. Bu kanun maddelerinin göz ardı edilmesi nedeniyle yapılan incelemenin yetersiz kaldığı ve kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu kararın temelinde CMK'nin 280/1-a, 280/2, 281/1 ve 150/2 maddeleri yer almaktadır.

5. Ceza Dairesi 2021/8394 E. , 2021/4140 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : 1)Almus Asliye Ceza Mahkemesinin 13/09/2017 tarihli ve 2014/158 Esas, 2017/111 sayılı Kararı ile; zincirleme tefecilik suçundan mahkumiyet
2)Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 30/03/2018 tarihli ve 2017/2789 Esas, 2018/730 sayılı Kararı ile; sanık müdafin istinaf başvurusu kabul edilerek hüküm fıkrasından sanığın mahkumiyetine ilişkin bölümün tamamen çıkarılarak yerine beraatine ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkındaki Almus Asliye Ceza Mahkemesinin 13/09/2017 tarihli ve 2014/158 Esas, 2017/111 sayılı mahkumiyet Kararının istinaf edilmesi üzerine; Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 30/03/2018 tarihli ve 2017/2789 Esas, 2018/730 sayılı Kararı ile dosya üzerinden yapılan inceleme sonucu beraat kararı verilmiş ise de; 5271 sayılı CMK"nin 280/1-a ve 303/1-a maddelerinin delil değerlendirilmesi yapılmaksızın derhal beraat kararı verilebilecek hallerde uygulanabileceği, anılan Kanun"un 280/2. maddesindeki ""Duruşma sonunda bölge adliye mahkemesi istinaf başvurusunu esastan reddeder veya ilk derece mahkemesi hükmünü kaldırarak yeniden hüküm kurar"" ve 281/1. maddesinde yer alan “Duruşma hazırlığı aşamasında bölge adliye mahkemesi daire başkanı veya görevlendireceği üye, 175 inci madde hükümlerine uygun olarak duruşma gününü saptar; gerekli çağrıları yapar” düzenlemeleri uyarınca duruşma günü belirlenerek, hazır bulunması gereken kişilerin çağrılarak duruşma yapılması gerektiği ve CMK"nin 150/2. maddesinin "Müdafi bulunmayan sanık; kendisini savunamayacak derecede malul veya sağır ve dilsiz ise, istemi aranmaksızın bir müdafi görevlendirilir" hükmü de nazara alınmadan, duruşma açılmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen hükmün CMK"nin 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozmaya konu kararın niteliği de nazara alınarak aynı Kanun"un 304/2-b maddesi gereğince dosyanın Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİNE 30/09/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.