Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/5547 Esas 2015/8972 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/5547
Karar No: 2015/8972
Karar Tarihi: 28.04.2015

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/5547 Esas 2015/8972 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Diyarbakır 1. Çocuk Mahkemesi'nde görülen davada, suçlu bulunan çocuğun mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığı, buna karşın hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından hükümlü olduğu belirtilmiştir. Dosya incelendiğinde ise çocuğun, hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarına karıştığına dair yeterli ve somut kanıt olmadığı ifade edilmiştir. Ancak, hırsızlık suçu için Teşebbüs hükmü uygulanması gerektiği belirtilmemiş ve bu nedenle karar kısmen bozulmuştur. Kanunlar olarak, 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi ile TCK'nın 35. maddesi gösterilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2014/5547 E. , 2015/8972 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2012/308668
MAHKEMESİ : Diyarbakır 1. Çocuk Mahkemesi
TARİHİ : 16/11/2012
NUMARASI : 2010/535 (E) ve 2011/488 (K)
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Mala zarar vermek suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Mala zarar vermek suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuğun temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II- Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Suça sürüklenen çocuk M.. A.."ın aşamalarda yüklenen suçu kabul etmeyip, atılı suçu işlemediğini, yaşı büyük sanık R. A."nın kolluktaki baskı sonucunda kendilerinin ismini verdiğini savunması karşısında, suça sürüklenen çocuk M.. A.."ın yüklenen hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarına katıldığına dair yaşı nedeniyle soruşturma evrakı tefrik olunan sanık R. A."nın suç atma niteliğindeki soyut anlatımları dışında atılı suçtan hükümlülüğüne yeterli, her türlü şüpheden uzak, somut ve inandırıcı kanıt bulunmadığı gözetilmeden suça sürüklenen çocuk M.. A.."ın beraati yerine, yazılı biçimde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre ise de;
2- Dosya içeriğine, olay tutanağına ve yakınan S.. A.."nin tüm aşamalardaki anlatımlarına göre; yakınanın evine kapı kilit göbeğini kırarak giren ve evin içerisini dağıtıp karıştıran faillerin bir şey çalamadan evden geri çıktıklarının, yakınanın evinden çalınan bir şey olmadığının anlaşılması karşısında, suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken TCK"nın 35. maddesindeki teşebbüs (kalkışma) hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk M.. A.."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 28.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.