5. Ceza Dairesi Esas No: 2013/2677 Karar No: 2014/6216 Karar Tarihi: 05.06.2014
Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/2677 Esas 2014/6216 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, Bandırma 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir tefecilik davasında sanığın müştekiye borç para vermesi şeklindeki eyleminin sübuta erdiği, ancak dosya içeriğine uygun düşmeyen yetersiz gerekçelerle beraat kararı verildiği sonucuna vardı. Dosya incelendikten sonra, sanığın müştekiye borç para verdiği ve karşılığında çek aldığı açıklandı. Tanık da bu bilgiyi doğruladı. Sanık, borç alışverişini kabul etti ancak faiz istemediğini savundu. Ancak, çek tutarının yüksekliği ve akrabalık ya da ticari ilişki olmaması nedeniyle, sanığın eyleminin hayatın normal akışına uygun olmadığı sonucuna varıldı. Bu nedenle, mahkeme sanığı suçlu buldu ve kararı temyiz edilmeksizin onayladı. Kanun maddeleri olarak, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve CMUK'un 321. maddesi göz önünde bulunduruldu.
5. Ceza Dairesi 2013/2677 E. , 2014/6216 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 5 - 2012/211493 MAHKEMESİ : Bandırma 2. Asliye Ceza Mahkemesi TARİHİ : 08/05/2012 NUMARASI : 2012/114 Esas, 2012/423 Karar SUÇ : Tefecilik
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Müşteki Aysel"in anlatımında sanıktan 20.000 TL faizle para aldığını, karşılığında çek verdiğini belirtmesi, tanık Mehmet"in de bunu doğrulaması, sanığın da borç alışverişini kabul edip ancak faiz istemediğini savunmasında ileri sürmesine karşın, çek tutarının 21.500 TL olması, yakın akrabalık bağı veya ticari ilişki bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşullarına göre önemli miktardaki bu paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına ve genel hayat tecrübelerine uygun düşmemesi gözetildiğinde, sanığın müştekiye kazanç elde etmek amacıyla borç para vermesi şeklindeki eyleminin sübuta erdiği halde, dosya içeriğine uygun düşmeyen yetersiz gerekçelerle beraetine karar verilmesi, Kanuna aykırı ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.