MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 25.12.2014 tarih ve 2012/227-2014/541 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının Sandığı tarafından adına yatırılan emekli ikramiyesinin bir kısmının tarafına ödenmediğinden bahisle müvekkili aleyhine ilamsız icra takibi başlattığını, takip devam ederken yapılan protokol ile müvekkili tarafından davacıya ödeme yapıldığını ve takibin sona erdiğini, yapılan tahkikat neticesinde mezkur ödemenin davalıya daha önceden yapılmış olduğunun anlaşıldığını, davalının sebepsiz zenginleştiğini ileri sürerek, protokol kapsamında davalıya ödenen 18.000 TL"nin 01.06.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tazminine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacının 13.200,00 TL"yi aldığının bankanın resmi belgelerinden ispat edilmediği, tanık beyanının ispat için yeterli olmadığı, ayrıca tanık ... ile davalı arasında husumet olduğu, davacının sebepsiz zenginleşme iddiasını ipsat edemediği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davacı taraftan harç alınmasına yer olmadığına, 11/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.