Hırsızlık değişen suç vasfıyla hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2016/1823 Esas 2018/1100 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık (değişen suç vasfıyla hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma)
HÜKÜM : Sanık hakkında; 5237 sayılı TCK"nın 155/2, 35, 62, 52, 51. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Temyiz talebinin reddine ilişkin ek karar sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın yüzüne karşı 16/04/2015 tarihinde verilen hükmün, sanığın müdafiine 06/05/2015 tarihinde tebliğ edildiği ve Tebligat Kanunu"nun ""vekil vasıtasıyla takip edilen işlerde tebligat vekile yapılır"" şeklindeki 11. maddesi gereğince temyiz süresinin vekile tebliğden itibaren işleyeceği nazara alındığında sanığın 27/04/2015 tarihli temyiz talebinin öğrenmeyle süresinde olduğu kabulü ile temyiz talebinin reddine dair 18/05/2015 tarihli ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
Sanığın; katılana ait inşaatlarda bekçilik yaptığı ve olay tarihinde muhtelif inşaat malzemelerini kamyona yükleyerek götürmek üzere iken katılan tarafından yakalandığı iddia edilen olayda;
Katılana ait hangi inşaat malzemelerinin kamyona yüklendiğine dair tutanak, fotoğraf gibi delillerin bulunmaması, taraflar arasında alacak verecek meselesine dayanan husumetin bulunması, sanığın; katılanın talimatı ile moloz türünden malzemeleri depo olarak kullandıkları yere taşımak için yükleme yaptığına ilişkin aksi ispat edilemeyen savunmaları, katılanın soyut beyanları, sanığın depo olarak kullanılan yere ilişkin sunduğu fotoğraflar, oluş ve tüm dosya kapsamına göre sanığın suç kastıyla hareket ettiğine veya inşaat malzemelerini mal edinmeye çalıştığına yönelik somut, kesin ve inandırıcı deliller bulunmadığından ""kuşkudan sanık yararlanır"" ilkesi gereğince sanık hakkında beraat hükmü verilmesi gerekirken yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 20/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.