Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/1065 Esas 2018/10201 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2b, 62/1, 52/1-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gümüşhane Devlet Hastanesi tarafından düzenlenen 11.06.2012 tarihli geçici genel adli muayana raporunda katılanın hayati tehlikesinin mevcut olduğunun ve Trabzon Adli Tıp Şube Müdürlüğü tarafından düzenlenen 17.01.2013 tarihli raporda, katılanın yüzünde sabit ize neden olacak şekilde yaralandığının tespit edilmesi karşısında, sanık hakkında hükmolunan temel cezanın TCK"nın 89/2. maddesi uyarınca arttırılması sırasında yapılan uygulamada (b) bendi yanında, ayrıca ( d ) ve ( e ) bendlerinin de gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın gerekçeli kararın usul hukuku bakımından CMK’ya aykırılık teşkil ettiğine, mağdurda oluşan zararın belirlenerek sanığa zararın giderilmesi için imkan tanınması gerektiğine, gerekçeden yoksun hüküm kurulduğuna, ceza miktarına, sürücü belgesinin geri alınmasının mağduriyete yol açacağına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik” gerekçelerine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün A-1 olarak numaralandırılan fıkrasında yer alan “saikler” ibaresinin çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.