14. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/17526 Karar No: 2015/1728 Karar Tarihi: 19.02.2015
Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2014/17526 Esas 2015/1728 Karar Sayılı İlamı
14. Hukuk Dairesi 2014/17526 E. , 2015/1728 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 09.03.2012 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 06.02.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar kayyımı Hazine vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R Dava, ortaklığın giderilmesi isteğine ilişkindir. Mahkemece, dava konusu 698 parsel sayılı taşınmazda ortaklığın satış suretiyle giderilmesine karar verilmiştir. Hükmü, davalı ... ve ... oğlu ... kayyımı vekili temyiz etmiştir. 1-Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya kapsamına göre davalıların kayyımının vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir. 2-3561 sayılı Mal Memurlarının Kayyım Tayin Edilmesine Dair Kanunun 2. maddesinde sözü edilen harçtan muafiyet kuralı kayyım tayin edilen Mal Memurunun doğrudan Hazinenin hak ve menfaatini ilgilendiren işlemleri hakkında söz konusudur. Bir başka deyişle Hazinenin, Harçlar Kanununun 13/j maddesi gereğince paydaş olduğu taşınmazlarda harçtan muaf tutulması gerekir. Ortaklığın giderilmesi davalarında 3561 sayılı Kanundan doğan nedenlerle paydaşa mal memurunun kayyım tayin edilmesi durumunda harçtan muafiyet söz konusu olmayıp harcın gerçek yükümlüsü davada kayyım marifetiyle temsil edilen paydaştır. Hal böyle olunca, kayyım atanan kişiler harçtan muaf olmadığı halde ve dava konusu taşınmazda Hazine paydaşmış gibi kayyım atanan paydaşlar aleyhine harca hükmedilmemesi doğru görülmemiş ise de bu husus kararın bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK"nın 438/7. maddesi uyarınca hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenle davalılar kayyımı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bent uyarınca kabulü ile hüküm sonucunun dördüncü bendinin hükümden çıkarılarak yerine “Dava konusu taşınmazın satış bedeli üzerinden binde 11,38 oranında belirlenecek ilam harcının hissedarlardan tapu kaydındaki payları oranında tahsiline” cümlesinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLMİŞ ve değiştirilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 19.02.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.