Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/1039 Esas 2018/10192 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 35. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 254. maddesinin 1. fıkrası gereğince uzlaştırma işlemlerinin aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre yerine getirilmesi için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesine karar verilmek suretiyle hükmün bozulmasını öneren tebliğnamedeki görüşe; soruşturulması ve kovuşturulması şikâyete bağlı olan taksirle yaralama suçunun hüküm tarihinden önce de uzlaşma kapsamında olduğu, soruşturma evresinde tarafların uzlaşmak istemediklerini ifade ettikleri, adli soruşturmanın başladığı tarihten hüküm tarihine kadar geçen süre içerisinde gerek sanığın, gerek şikayetini devam ettiren mağdurların uzlaşma konusunda bir çabaları ve dosyaya yansıyan bir iradelerinin bulunmadığı dikkate alındığında, bir fayda sağlamayacağı ve yargılamayı gereksiz yere uzatacağı anlaşıldığından iştirak edilmemiş, CMK"nın 231/6. maddesinin (c) bendi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesini kabul edip etmediği sanıktan sorulmadan "Sanığın kişiliğine, sosyal ve ekonomik durumuna, suçun işlenmesindeki özelliğe göre ve yargılama sürecinde pişmanlık duymaması ve tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkememize olumlu kanaat oluşmadığından" gerekçesiyle CMK"nın 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmiş ise de; sanığın olay nedeni ile katılanın uğradığı maddi zararı giderdiğine ilişkin dosyaya yansıyan herhangi bir bilgi ve belge bulunmaması karşısında, CMK"nın 231/5. madde hükmünün uygulanmamasında bir isabetsizlik görülmediğinden bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesini kabul edip etmediğinin sanıktan sorulmadığına, zararın giderilip giderilmediğinin tartışılmadığına mahkemenin sanık hakkındaki kanaatinin haksız ve hukuka aykırı olduğuna, TCK’nın 50, 51 ve 231. maddelerinin uygulanmamasına, ceza miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 24.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.