Fuhuş - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/4325 Esas 2014/2185 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/4325
Karar No: 2014/2185
Karar Tarihi: 24.02.2014

Fuhuş - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/4325 Esas 2014/2185 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 13. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir fuhuş davasında, mahkeme sanığın olumsuz kişiliğini göz önünde bulundurarak takdiri indirim nedeni uygulanmadığını ve fuhuş suçundan da adli sicil kaydı bulunan sanık hakkında cezanın ertelenmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmadığını belirtti. Ancak, sanığın her bir mağdureye yönelik aynı suç işleme kararı kapsamında birden fazla fuhuş eylemi bulunması ve cezanın artırılması gerektiği, adli para cezasının hesaplanması gerektiği ve güvenlik tedbirlerine hükmedilmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri TCK 227, 43, 52, 53 olarak belirtilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2012/4325 E. , 2014/2185 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 5 - 2010/277476
MAHKEMESİ : Ankara 13. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 28.09.2010
NUMARASI : 2010/384 Esas, 2010/522 Karar
SUÇ : Fuhuş

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahkemeye yardımcı olmayan ve inkara dayanan savunması nedeni ile olumsuz kişiliğinin gerekçe gösterilerek takdiri indirim nedeni uygulanmayan ve fuhuş suçundan da adli sicil kaydı bulunan sanık hakkında, cezanın ertelenmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
TCK.nın 227. maddesinde düzenlenen fuhuş suçunun mağdure sayısınca oluşacağı nazara alınmadan tek suçtan hüküm kurulması ve sanığın her bir mağdureye yönelik aynı suç işleme kararı kapsamında birden fazla fuhuş eylemi bulunması nedeniyle cezasının 43. madde ile arttırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Sanık hakkında TCK.nın 227/2. maddesine göre adli para cezası gün olarak belirlendikten sonra aynı Kanunun 52. maddesi uyarınca takdir edilen para miktarı ile çarpılması suretiyle adli para cezasının hesaplanması gerekirken, yazılı şekilde doğrudan para cezası tayini,
Sanık hakkında TCK.nın 53. maddesinde düzenlenen güvenlik tedbirlerine hükmolunmaması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek sanığın ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakları saklı kalmak kaydıyla CMUK.nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 24.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.