Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : 765 sayılı TCK"nın 455/2, 45/3, 455/son, 59/2, 40. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan ... vekili ile katılanlar ..., Havva vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan ... vekilinin duruşmalı inceleme isteminin, hükmedilen cezanın on yıl hapis cezasından aşağı olması ve süresi içerisinde talepte bulunulmaması nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 318 ve 5271 sayılı CMK"nın 299. maddeleri gereğince reddine karar verilerek ve Dairemizin 14.03.2018 tarihli tevdi kararı uyarınca katılan ..."a yokluğunda verilen 30.03.2017 tarihli kararın tebliğ edildiği, adı geçen tarafından hükmün temyiz edilmediği belirlenerek yapılan incelemede:
A) Katılan ... vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Katılan ..."nın istinabe mahkemesince alınan 25.05.2015 tarihli beyanında şikayetinden vazgeçtiğini ifade etmiş olması karşısında, CMK"nın 243/1. maddesi gereğince katılmanın hükümsüz kaldığı ve mağdurun hükmü temyiz etme hakkının bulunmadığı anlaşıldığından, vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi yollamasıyla halen yürürlükte bulunan 1412 Sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
B) Sanık müdafiinin ve katılan ... ile katılan ... vekillerinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin eksik incelemeye dayalı olarak karar verildiğine, kusur durumuna, katılanlar vekillerinin ceza miktarına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Asli kusurlu olarak ölüme neden olan sanığın sürücü belgesinin 2918 sayılı Kanunun 118/5. maddesi gereğince geri alınmaması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin ve katılanlar vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasına, “Sanığın sürücü belgesinin 2918 sayılı Kanunun 118/5. maddesi gereğince takdiren 1 yıl süre ile geri alınması,” ibarelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.