Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/7510 Esas 2015/8938 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/7510
Karar No: 2015/8938
Karar Tarihi: 28.04.2015

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/7510 Esas 2015/8938 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Lüleburgaz 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada, sanık hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum edildi. Mala zarar verme suçundan doğrudan hüküm olunan adli para cezalarının temyizi mümkün olmadığı için sanığın temyiz isteği reddedildi. Hırsızlık suçuyla ilgili olarak ise, yapılan duruşmaya ve toplanan delillere göre sanığın temyiz itirazları yerinde görülmedi ve hükmün istem gibi onanmasına karar verildi. Kararda bahsi geçen kanun maddesi, 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde olarak açıklanmaktadır.

2. Ceza Dairesi 2014/7510 E. , 2015/8938 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2012/265997
MAHKEMESİ : Lüleburgaz 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15/09/2011
NUMARASI : 2009/339 (E) ve 2011/412 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezalarının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 28/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.