Tebliğname No : 2 - 2013/32047
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/11/2012
NUMARASI : 2012/945 (E) ve 2012/1192 (K)
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Hırsızlık suçundan hüküm kurulurken cezadan indirim yapılmasını gerektiren şahsi sebeplere ilişkin TCK"nın 168. maddesinin, taktiri indirim nedeniyle cezadan indirim yapılmasına ilişkin aynı Kanun"un 62. maddesinden önce uygulanması gerektiği gözetilmeyerek TCK"nın 61. maddesine aykırı davranılması sonuç ceza değişmediğinden bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Dosya kapsamına göre, yakınanın evinden saat 09:00"da çıktığının ve saat 23:40"ta geldiğinin, sanığın soruşturma aşamasında alınan sorgusunda yakınanın evine saat 17:30"da girdiğini söylediğinin, suç tarihinde güneşin saat 20:37" de battığının ve TCK"nın 6/1-e. maddesi uyarınca gecenin saat 21:37"den sonra başladığının anlaşılması karşısında, atılı suçların gece işlendiğine ilişkin kanıtlar denetime olanak verecek biçimde gösterilmeden, hırsızlık suçundan hükmolunan cezanın TCK"nın 143/1. maddesiyle artırılması ve konut dokunulmazlığını bozmak suçundan aynı Kanun"un 116/1. maddesi yerine 116/4. maddesinin uygulanması,
2-Olay yeri inceleme raporunda yakınanın evine yatak odasının penceresinin zorlanarak girildiğinin ve pencere çerçevesinde zorlama izi bulunduğunun belirtilmesi, yakınanın ise eve pencereden girildiğini söylemesi dışında, sanığın savunmasında pencereyi zorlamak suretiyle açtığını söylemesi ile yakınanın da mala zarar verme suçuna ilişkin olarak bu yönde bir zararının oluştuğuna ilişkin beyanının bulunmaması nedeniyle mala zarar verme suçunun ne şekilde oluştuğuna ilişkin delillerin nelerden ibaret olduğu denetime olanak verecek şekilde açıklanıp belirlenmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
3-Tekerrüre esas alınan Pendik 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/03/2011 tarih, 1117-155 sayılı ilamında üç ayrı suçtan verilen hükümlülük kararı bulunmasına karşın, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi gözetilerek, en ağır cezaya ilişkin mahkumiyetinin tekerrüre esas alınması gerekirken, adli sicil kaydında yazılı olan üç mahkumiyet kararının da tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 28/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.