MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
... 13. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 04/01/2016 tarih ve 2015/433-2015/433 D.İş sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi karşı taraf (alacaklı) vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
İhtiyati hacze itiraz eden vekili; davacı şirket ile aralarındaki anlaşma gereğince yapılan işler için fatura edilen tutarlara ilişkin çek ile ödeme yaptıklarını, ancak karşılığında çek alındı belgesinin taraflarına verilmediğini, davacı şirket yetkilisi ..."in daha önce müvekkil şirkete keşide edilen ancak taraflarınca kabul edilmeyen faturalardan 31/10/2015 tarihli faturanın hemen ödenmesi şartı ile çekleri iade edeceğini belirterek çeklere el koyduğunu, karşı tarafın müvekkil şirketin alt yüklenicisi olduğunu ve aralarındaki sözleşme uyarınca ödeme 30 günlük çalışmanın sonucunda takip eden 15 gün içinde 60-90 günlük çek ile yapılacaktır maddesi uyarınca ihtiyati hacize konu olan faturanın 31/10/2015 tarihli olduğu ve 15 Kasım 2015 tarihinden itibaren 60-90 gün içerisinde ödeme yapılacağını belirterek henüz vadesi gelmemiş faturalar için çek ile ödeme yapıldığı halde karşı tarafın kötü niyetle ihtiyati haciz kararı aldığını, borcun muaccel olmadığını belirterek ihtiyati haciz kararının kaldırılmasını talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre, sözleşmenin Ödeme Şekli başlıklı; 1. maddesinde ödemenin "30 günlük çalışmanın sonucunda takip eden 15 gün içinde 60 - 90 günlük çek ile yapılacaktır" şeklinde kararlaştırıldığı, çalışmanın ne zaman bittiği hususu yargılamayı gerektirmekle birlikte, fatura tarihi olan 31/10/2015 tarihi dikkate alındığında, ihtiyati haciz talep tarihi itibarı ile borcun henüz vadesinin gelmediği, itiraz eden vekili tarafından sözleşmeye uygun çeklerin verildiğinin beyan edilmiş olması nedeni ile, alacağın muaccel olup olmadığı hususu yargılamayı gerektirip bu hususta tarafların uyuşamadığı, itiraz eden borçlu şirketin ikametgahınında belli olduğu gerekçesiyle vadesi gelmemiş alacaklar hakkında ihtiyati haciz kararı verilemeyeceğinden itiraz eden borçlu şirketin itirazının kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, karşı taraf (alacaklı) vekili temyiz etmiştir.
Talep, ihtiyati haciz kararına itiraza ilişkin olup, mahkemece itirazın kabulü ile ihtiyati haciz kararının kaldırılmasına karar verilmiştir.
Ancak, İİK 265. madde gereğince borçlu ihtiyati haczin dayanağı sebeplere, mahkemenin yetkisine ve teminata karşı itiraz edebilir. Somut olayda borçlu tarafından ileri sürülen itiraz sebepleri ancak bir menfi tespit davasında çözümlenebilecek hususlar olup mahkemece itirazın reddi gerekirken ihtiyati haciz kararının kaldırılmasına karar verilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, karşı taraf (alacaklı) vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün anılan taraf yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 10/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.