Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Dava, yersiz ödenen aylıkların istirdadı istemine ilişkindir.
Mahkeme, uyulan bozma ilamı sonrası davanın kısmen kabulüne karar vermiştir
Hükmün, taraflarca temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalının tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Davacı vekilinin temyiz itirazlarına gelince, somut olay incelendiğinde, davalının yaşlılık aylığı almakta iken 4721 günlük 506 sayılı yasa kapsamındaki sigortalılığının dava dışı ...’e ait olduğunun tespit edilmesi üzerine, bağlanan aylıkların baştan itibaren iptal edilerek 01.05.2008-18.04.2011 tarihleri arasında yersiz ödenen aylıkların işbu dava ile istenildiği, Mahkemece, uyulan bozma sonrası söz konusu olayda davalının kusuru bulunmadığı gerekçesiyle, 5510 sayılı yasanın 96/b maddesinin somut olaya uygulanması gerektiği belirtilerek davanın kısmen kabulüne karar verildiği anlaşılmış ise de, söz konusu hüküm yanılgılı değerlendirmeye dayalıdır.
5510 sayılı Yasanın 96. maddesi, “Kurumca işverenlere, sigortalılara, isteğe bağlı sigortalılara gelir veya aylık almakta olanlara ve bunların hak sahiplerine, genel sağlık sigortalılarına ve bunların bakmakla yükümlü olduğu kişilere, fazla veya yersiz olarak yapıldığı tespit edilen bu Kanun kapsamındaki her türlü ödemeler;
a) Kasıtlı veya kusurlu davranışlarından doğmuşsa, hatalı işlemin tespit tarihinden geriye doğru en fazla on yıllık sürede yapılan ödemeler, bu ödemelerin yapıldığı tarihlerden,
b) Kurumun hatalı işlemlerinden kaynaklanmışsa, hatalı işlemin tespit tarihinden geriye doğru en fazla beş yıllık sürede yapılan ödemeler toplamı, ilgiliye tebliğ edildiği tarihten itibaren yirmi dört ay içinde yapılacak ödemelerde faizsiz, yirmi dört aylık sürenin dolduğu tarihten sonra yapılacak ödemelerde ise bu süre sonundan, itibaren hesaplanacak olan kanunî faizi ile birlikte, ilgililerin Kurumdan alacağı varsa bu alacaklarından mahsup edilir, alacakları yoksa genel hükümlere göre geri alınır...” hükmünü içermektedir.
Davalıya aylık bağlanırken, 4201 günlük hizmet süresinin kendisine ait olmadığını bilmemesi hayatın olağan akışına aykırı olup, geri kalan 801 gün üzerinden de aylık bağlanamayacağı belirgin olduğundan, davalının kusurlu olduğu kabul edilip 5510 sayılı yasanın 96/a maddesi kapsamında değerlendirme yapılması gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davacı Kurum vekilinin bu yönlerini amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz edilen hükmün BOZULMASINA, 21.03.2017 gününde oy birliğiyle karar verildi.