Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/234 Esas 2018/10174 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 5237 sayılı TCK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının yargılama giderlerine hasren olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede:
CMK"nın 327/1 maddesinde "Hakkında beraat veya ceza verilmesine yer olmadığına karar verilen kişi, sadece kendi kusurundan ileri gelen giderleri ödemeye mahkûm edilir." hükmü düzenlenmekle, kendi kusurundan ileri gelen yargılama gideri bulunmayan ve hakkında yüklenen suç yönünden taksiri bulunmaması nedeniyle CMK 223/2-c maddesi gereğince beraat kararı verilen sanığın yargılama giderlerinden sorumlu tutulması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün 2. maddesindeki yargılama ibaresinden sonra gelen kısmın çıkarılarak yerine "giderinin Hazine üzerinde bırakılmasına" ibaresinin eklenmesi, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.