Tebliğname No : 5 - 2012/219579
MAHKEMESİ : Kırşehir Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 05/06/2012
NUMARASI : 2012/84 Esas, 2012/117 Karar
SUÇ : Zimmet, resmi belgede sahtecilik, denetim görevini ihmal ederek zimmete sebep olma

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 12/02/2008 günlü 2007/9-230 Esas ve 2008/23 sayılı Kararı uyarınca tayin olunan ceza miktarı nazara alınarak sanık G.. D.. müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 318. maddesi uyarınca REDDİYLE, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanıklar C.. A.. ve M.. K.. hakkında denetim görevini ihmal ederek zimmete sebep olma suçundan kurulan beraet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Suç tarihlerinde Çiçekdağ PTT Merkezinde gişe memuru olan sanık G.. D.."ın terhis olan askerlerin PTT aracılığıyla ödenen son maaşlarına ilişkin bir kısım havale bedellerini, alıcıları yerine kendisinin imzaladığı ve çoğunlukla o gün işlem yapan başka kişilerin vatandaşlık numaralarını yazdığı sahte ödeme belgeleriyle ödenmiş gösterip bir kısım onay işlemlerini de öğrendiği C.. A.."a ait şifre ile gerçekleştirmek suretiyle zimmetine geçirdiği, bu sanığın açığa çıkmamasını sağlamaya yönelik hileli davranışlarla işlediği eylemlerinin havale ödeme belgeleri üzerinde günlük olağan bir kontrolle ortaya çıkartılması mümkün olmayıp ancak ödeme belgelerinde yazılı vatandaşlık numaralarına göre sistemden kimlik bilgilerinin çıkartılması ve bu kimlik bilgileri ile havale alıcılarının kimlik bilgilerinin karşılaştırılması şeklinde yapılacak nitelikli bir denetimin ardından kimlik bilgilerinin birbirini tutmaması halinde de alıcıların havale bedellerini teslim alıp almadıkları hususunda beyanları alınarak tam olarak ortaya çıkartılmasının mümkün olması hususları bir bütün olarak değerlendirildiğinde sanıkların denetim görevini ihmal ettiğinin kabulünün mümkün görülmemesi karşısında tebliğnamede bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.

Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraet hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık G.. D.. hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Suçun 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlendiği kabul edilmesine rağmen sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu cihetin yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasına, mahkemenin takdiri ve uygulaması da gözetilerek “Suçun 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlenmesi nedeniyle anılan Yasanın 53/5. maddesi uyarınca takdiren 1 yıl 6 ay 22 gün süreyle cezanın infazından sonra işlemek üzere 53/1-a maddesindeki hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Sanık G.. D.. hakkında zimmet suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Toplam zimmet miktarı kabul edilen 2.464,26 TL"nin suç tarihi itibariyle günün ekonomik koşulları ve paranın satın alma gücüne göre değerinin az olduğunun anlaşılması karşısında sanık hakkında TCK"nın 249. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Sanığın zimmet suçunu aynı suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda birden fazla işlemesine rağmen TCK"nın 43/1. maddesi uygulanmayarak eksik ceza tayini,
Suçun 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlendiği kabul edilmesine rağmen sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.