MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 19/12/2013 tarih ve 2013/30-2013/181 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili sigorta şirketine Sigorta Poliçesi ile sigortalı olan ... Mobilya...A.Ş."ye ait malların 07/09/2012 tarihinde davalı ..."nin nakliyeci/işleten, diğer davalı ..."nin araç sürücüsü sıfatıyla sorumluluğunun bulunduğu araç ile nakliyesi esnasında araçta meydana gelen yangında tamamen yanarak kullanılamaz hale geldiğini, hasarın toplam 28.812,23 TL olduğunu, müvekkilinin hasar bedelini 17/10/2012 tarihinde sigortalısına ödediğini ve sigortalının haklarına halef olduğunu ileri sürerek 28.812,00 TL rücu tazminatının ödeme tarihi olan 17/10/2012 tarihinden itibaren reeskont (avans) faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili; taşıma esnasında gerçekleşen yangında malların zayi olduğunu ancak delil tespit dosyasına sunulan bilirkişi raporunda yangının sigara veya yakıcı madde düşürülmesi sonucu çıktığı bilgisine ulaşılabilmesi için somut bilgi ve bulguya rastlanılması gerektiğinin vurgulandığını, yanan mobilyanın yüklemesini yapanların sigorta ettiren şirket elemanları olduğunu, yangın olayı ile müvekkilleri arasında illiyet bağı olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalıların hasarın meydana gelmesine sebep olan yangının çıkışından sorumluluklarını kaldıran bir hususu ispatlayamadıkları, TTK"nın 875. maddesi gereği taşıyan olarak davalıların hasar bedelinden sorumlu oldukları gerekçesiyle davanın kabulü ile 28.812 TL hasar bedelinin ödeme tarihi 17/10/2012 tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava, yurt içi taşıma esnasında zayi olan malın bedelinin davalılardan tahsili istemine ilişkindir. Dava konusu taşıma 07.09.2012 tarihinde, 6102 sayılı TTK"nın yürürlüğe girmesinden sonra yapılmıştır. Bu durumda, davalıların sorumluluğunun 6102 sayılı TTK"nın 882. vd. maddelerine göre belirlenmesi gerekirken bu hususta hiçbir değerlendirme yapılmaksızın yazılı olduğu şekilde, eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup, hükmün davalılar yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin temyiz isteminin kabulü ile usul ve yasaya aykırı hükmün davalılar yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 10/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.