Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/9505 Esas 2018/10145 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Karar tarihi : 18/ 02 /2013
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-2-e, 22/3 62/1, 52/2-4, 54/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ile katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Katılanın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Katılanın yüzüne karşı 18/02/2013 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hüküm, katılanın tarafından 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 05/04/2013 tarihinde temyiz edildiğinin anlaşılması karşısında aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin REDDİNE,
2-Sanığın temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın, bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 54/1. maddesindeki müsadere hükümlerinin taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden anılan madde ile mahkemece ‘’ TCK 54/1 gereğince müsaderesi ile karar kesinleştiğinde tabancanın jandarma genel komutanlığına iadesine’’ hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden müsadere hükmüne ilişkin paragrafın hükümden çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA 24/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.