2. Ceza Dairesi Esas No: 2014/6737 Karar No: 2015/8901 Karar Tarihi: 27.04.2015
Hırsızlık - mala zarar verme - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/6737 Esas 2015/8901 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Manisa 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık hırsızlık, mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından yargılanmıştır. Sanık, mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasına mahkum edilmiştir ve bu hüküm temyiz edilemeyecek niteliktedir. Hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarına yönelik temyiz talepleri ise reddedilmiştir. Kararda, 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesine atıfta bulunulmuştur. Bu madde, 3.000 TL dahil adli para cezasına doğrudan hükmolunabileceğini ve bu hükümlerin temyiz edilemeyeceğini belirtmektedir.
2. Ceza Dairesi 2014/6737 E. , 2015/8901 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 2 - 2012/304875 MAHKEMESİ : Manisa 1. Asliye Ceza Mahkemesi TARİHİ : 18/09/2012 NUMARASI : 2011/313 (E) ve 2012/784 (K) SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığını ihlal
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde; Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 2- Sanık hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde; Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 27.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.