Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/6284 Esas 2018/10138 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Karar tarihi : 23/11/2016
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 22/3, 62/1, 53/6, 53/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundun sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında, TCK"nın 89/1 maddesi uygulanırken hapis cezasının tercih edilmesine yönelik olarak mahkemenin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, teblignamede bu konu hakkında bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, olayda, bilinçli taksir koşullarının oluşmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hak yoksunluğuna ilişkin paragrafın hükümden çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA 24/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.