MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralamak, mala zarar vermek
HÜKÜM : 1- Katılan-sanık ... için;
TCK"nun 81, 35, 29, 62, 53, 63 maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına.
2- Sanık ... için;
TCK.nun 81, 35, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına.
Mala zarar vermek suçundan 5237 sayılı TCK"nun 52/2, 62/1. maddeleri uyarınca 2.000,00.TL. Adli para cezası ile cezalandırılmasına,
3- Sanık ... için;
Katılan sanık ..."ı kasten yaralaması eyleminin 5237 sayılı TCK"nun 25/1, CMK"nun 223/2-d. maddeleri uyarınca beraatine.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1 -) Sanık ... hakkında mağdur ..."e yönelik mala zarar verme suçundan verilen para cezasına ilişkin mahkumiyet kararı hüküm tarihi itibariyle 5219 sayılı Kanunla değişik CMUK"nun 305/1. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup, temyizi mümkün olmadığından, suç vasfına yönelmeyen sanık ... müdafiinin temyiz isteminin, CMUK"nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2-) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar ... ve ... mağdur ..."e yönelik öldürmeye teşebbüs suçlanın sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişen
cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık ..."in mağdur ... yönelik kasten yaralama suçundan elde edilen delillere göre; CMK.nun 223/2-d maddesi uyarınca, yüklenen fiilin sanık ... tarafından işlenmiş olmasına rağmen olayda hukuka uygunluk nedenlerinden yasal savunmanın bulunduğu kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılan sanık ... ve sanık ... müdafiinin sübuta, yasal savunma şartlarının oluştuğuna, eksik incelemeye, sanık ...’in suçunun sübut bulduğuna ilişen, Cumhuriyet Savcısının sanıklar ... ve ... yönünden suçun niteliğine, sanık ..."in suçunun sübut bulduğuna vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan ve suça sürüklenen çocuktan alınmasına hükmedileıneyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretinin sanıktan ve suça sürüklenen çocuktan tahsiline karar verilmesi, yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yarglamayı gerektirmediğinden hükmün 10. ve 11. paragrafındaki "soruşturma müdafii gideri 172,00 TL" ve "kovuşturma müdafii gideri 533,00 TL"den payına düşen 266,50 TL" ibarelerinin çıkarılarak, "toplam 492,25 TL" ibaresinin "toplam: 53,75 TL" olarak değiştirilmesine, CMUK"nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, karar verilmek suretiyle (DÜZELTİLEN), sanıklar ... ve ... hakkındaki öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükümleri ile sanık ... hakkında verilen beraat kararının tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 30/12/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.