12. Ceza Dairesi Esas No: 2017/1283 Karar No: 2018/10131 Karar Tarihi: 23.10.2018
Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/1283 Esas 2018/10131 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2017/1283 E. , 2018/10131 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle yaralama Hüküm : TCK’nın 89/1, 2-b, 62, 52/2, 4. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanığa isnat edilen taksirle yaralama suçu 5271 sayılı CMK’nın 253/1. maddesi gereğince uzlaşmaya tabi olup, soruşturma aşamasında usulüne uygun olarak uzlaştırma işlemleri yapılmış ise de sonuç alınamadığından kamu davası açıldığı anlaşılmakla; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 35. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 254. maddesine göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesine yönelik bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak, Sanık hakkında TCK"nın 89/1. maddesi uyarınca belirlenen temel cezada aynı Kanunun 89/2-b maddesi gereğince yarı oranında arttırım yapılırken “180 gün adli para cezası” yerine “240 gün adli para cezası”, TCK"nın 62. maddesi gereğince takdiri indirim yapılırken “150 gün adli para cezası” yerine “200 gün adli para cezası” ve paraya çevrilmesi sonucu netice cezanın "3.000 TL adli para cezası" yerine "4.000 TL adli para cezası" belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayini, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 2. bendindeki "240 gün" yerine "180 gün", 3. bendindeki “200 gün” yerine “150 gün”, 5. bendindeki “200 gün karşılığı 4.000 TL” yerine “150 gün karşılığı 3.000 TL” ibarelerinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.