Kasten yaralama suçundan sanıklar ..., ... ve ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/1, 86/3-e ve 87/3. maddeleri uyarınca 1 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesi gereğince sanıklar hakkındaki hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına, 5 yıl süre ile denetime tabî tutulmalarına dair ... Asliye Ceza Mahkemesinin 14/04/2015 tarihli ve 2014/208 esas, 2015/204 sayılı kararına yönelik itirazın kabulüne ilişkin ... Ağır Ceza Mahkemesinin 06/08/2015 tarihli ve 2015/857 değişik iş sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 04.11.2015 tarih ve 2015/22466 – 71161 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 17.12.2015 tarih ve 2015/369038 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
5271 sayılı Kanun"un 231. maddesi uyarınca hükmolunan ceza miktarının iki yıl hapis cezasını veya adlî para cezasını içermesi ve işlenen suçun da inkılâp kanunlarında yer alan suçlardan olmaması durumunda, gerek Türk Ceza Kanunu ve gerekse özel kanunlardaki tüm suçlar bakımından hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesinin olanaklı olduğu, anılan maddedeki kararın verilebilmesi için aranan 6. fıkranın (c) bendindeki zararın giderilmesi koşulunun zarar suçları bakımından uygulama yeteneğinin bulunduğu, bu zarardan somut ve hâkimin basit bir araştırmasıyla tespit edebileceği bir zarann amaçlandığı, katılanm maddi bir tazminat istemi bulunmadığı gibi, dosyaya yansıyan bir zararının da belirlenemediği gözetilmeden, sanıklann katılanın zararını karşılamadıkları ve şartları oluşmadığı biçimindeki dosya içeriğine uygun olmayan gerekçe ile itirazın kabulüne karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle,
5271 sayılı CMK"nin 309.maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.03.2012 gün 842-100;10.04.2012 gün 479-145 ve 08.05.2012 gün 449-186 sayılı kararlarında da belirtildiği üzere; sanıkların katılana yönelik eylemleri neticesinde basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde burun kırığına neden oldukları; bununla ilgili mağdur tarafından sarfedilen en azından hastane ve gidiş geliş masraflarının ödenmesi yönünde herhangi bir çaba sarfedilmediği anlaşılan sanıklar hakkında 5271 sayılı CMK"nin 231.maddesinde düzenlenen Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılmasının objektif koşullarından olduğu kabul edilen suçun işlenmesiyle mağdurun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesi şartının yerine getirilmediği gibi katılan vekili tarafından açılan manevi tazminat davasının kabul edildiği ve sanıklarca hükmedilen manevi tazminatın ödendiği, katılanın maddi zararlarının giderildiğine dair bilgi ve belgenin bulunmadığı, katılan vekilinin de maddi zararların karşılanmadığını beyan ettiği dosya kapsamından anlaşılmaktadır.
Açıklanan bu nedenlerle mahkemenin kararında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görülmeyerek kanun yararına bozma talebinin REDDİNE; dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 17.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.