Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/27 Esas 2020/2115 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/27
Karar No: 2020/2115
Karar Tarihi: 04.03.2020

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/27 Esas 2020/2115 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu karar, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından bir kişinin resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum edildiğini belirtmektedir. Kararda, Anayasa Mahkemesi'nin bir iptal kararına referans verilerek, birden fazla tekerrüre esas alınabilecek nitelikte hükümlülüğü bulunan sanık hakkında en ağır hükümün esas alınması gerektiği bildirilmektedir. Mahkeme kararı hukuka uygun olarak yapılan yargılama sürecini ve delillerin tartışılıp değerlendirildiğini vurgulamaktadır. Sanığın suçunu işlediği saptanmış ve kurulan hükümde eleştiri dışında bir aykırılık bulunmamıştır. Kararın sonucu olarak hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi kararın temelinde yer almaktadır.

11. Ceza Dairesi 2018/27 E. , 2020/2115 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile birden fazla tekerrüre esas alınabilecek nitelikte hükümlülüğü bulunan sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilam gösterilmemiş ise de, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 18.06.2013 tarihli, 2013/8-151/304 sayılı kararında açıklandığı üzere, bunlardan en ağırının esas alınması gerektiği hususlarının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, fiile uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlenip uygulandığı, kurulan hükümde eleştiri dışında bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; sanık müdafilerinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA, 04.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.